بررسی رابطه بین ضریب هوشی با میزان همکاری کودكان 5-7 سال در کلینیک دندانپزشکی

* دکتر الهام دوستداری دندانپزشک

دکتر بهجت الملوک عجمی متخصص دندانپزشکی کودکان- دانشیار دانشکده دندانپزشکی مشهد

دکتر سید محمود طباطبایی متخصص روانپزشکی- استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه و هدف: پایه و اساس برای انجام درمان دندانی با کیفیت مطلوب برای کودکان و همچنین القاء نگرشی مثبت نسبت به دندانپزشکی در آنان، شناخت رفتار کودکان می باشد . از این رو مطالعه رفتار کودکان و درک عوامل مربوط به آن می تواند زمینه دستیابی به راهکارهای مناسب جهت کنترل در دندانپزشکی را فراهم آورد، لذا هدف از این مطالعه بررسی رابطه میان ضریب هوشی و همکاری کودکان 7-5 ساله در کلینیک دندانپزشکی می باشد.

مواد و روشها: در این مطالعه 33 کودک گروه سنی 7-5 ساله از هر دو جنس انتخاب شدند . این کودکان هیچ سابقه ای از ملاقات با دندانپزشک و انجام درمانهای دندانی نداشتند، علاوه بر این فاقد هرگونه ناتوانی جسمی وذهنی که نیازمند کنترل خاص باشند، بودند .میزان هوشبهر توسط تست ماتریسهای پیشرونده رنگی- ریون کودکان در محل مهدکودکها تعیین گردید ورفتار کودکان با توجه به طبقه بندی Frankle که اساس آن سنجش رتبه ای رفتار می باشد . در سه جلسه مختلف،جلسه اول معاینه، جلسه دوم پروفیلاکسی و فلوراید تراپی و جلسه سوم انجام یک درمان ترمیمی همراه با تزریق مورد ارزیابی قرار گرفت.

تستهای آماری مورد استفاده در این تحقیق آزمون t-student ،آنالیز واریانس یک طرفه، معادل ناپارامتری آنها mann-Whitney, walis ANOVA ، همبستگی اسپیرمن و مدل خطی عمومی می باشد.

یافته ها : نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که در جلسه اول هر چه میزان هوشبهر کودکی بالاتر باشد، همکاری او در دندانپزشکی کمتر بوده و برعکس با کاهش میزان هوشبهر، همکاری افزایش می یابد. این روند در جلسه بعدی به تدریج برعکس شده، بطوریکه افزایش همکاری در کودکان با ضریب هوشی بالاتر مشاهده شد.

نتیجه گیری : میزان هوشبهر کودک بیشترین تاثیر را بر رفتار وی در کلینیک دندانپزشکی در جلسه اول ملاقات دارد

 

 

استئوپتروز پنجم(گزارش سه مورد نادر)

دکتر ماهرخ ایمانی مقدم: استادیار گروه رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه:استئوپیتروز اختلال استخوانی است که ناشی از نقص در تمایز عملکرد سلولهای استئوکلاست می باشد . فرم مغلوب بیماری که شدیدتر است در نوزادان وبچه های کوچک دیده می شود. بیماران مبتلا به استئوپتروز وبدخیم علائمی از اختلالات نورولوژیک و هماتولوژیک ، شکستگی متعدد استخوان های دراز، هپاتواسیلنومگالی ، هیدروسفالی، عقب ماندگی، ذخنی و استئومیلیت دارند .

یافته ها:نماهای رادیوگرافیک فک در 3 مورد مبتلا به اسئوپتروز بدخیم شامل، افزایش دانستیه استخوان، تاخیر در رویش دندانها، وجود دندانهای رویش نیافته، ضخیم شدگی لامینادورا، ریشه های دندانی محوو نامشخص، ضایعات التهابی دندانی و از بین رفتن مرز تشخیصی بین استخوان اسفنجی و استخوان کورتیکال بود.

نتیجه گیری :دندانهای و ساختمانهای پریودونتال بایستی در این بیماران از سلامت خوبی برخوردار باشند تا احتمال ایجاد استئومیلیت فکین در آنها با حداقل برسد.

واژه های کلیدی:استئوپتروز بدخیم، استئوپتروز نوزادی، افزایش دانسیته استخوان

 

 

ارزیابی نیازهای درمانی اولین مولر دائمی در دانش آموزان 9-7 ساله دبستانهای شهر مشهد

دکتر معصومه ابراهیمی* استادیار دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی مشهد

دکتر بهجت الملوک عجمی** دانشیار دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی مشهد

چکیده:

مقدمه: دندانهای مولر دائمی به دلیل فرم اناتومیک خاصی که دارند بسیار مستعد پوسیدگی هستند همچنین ازانجائیکه اولین دندان دائمی هستند که در دهان کودکان رویش می یابند، ممکن است والدین وکودکان متوجه رویش آنها نشده و در نتیجه با دندانهای شیری اشتباه گرفته شوند. این عوامل باعث می شود که دندانهای مولر دائمی به سرعت دچار پوسیدگی شود. بنابراین توجه و نظارت دقیق بر رویش و سلامت دندانهای مولر اول دائمی می تواند در پیشگیری از پوسیدگی این دندانها نقش بسزایی داشته باشد.

هدف :هدف از این مطالعه ارزیابی نیازهای درمانی مولر اول دائمی در کودکان 9-7 ساله بیمارستانهای مشهد می باشد .

روش کار: این مطالعه بصورت توصیفی مقطعی بر روی 700 دانش آموز 9-7 ساله دختر و پسر از مدارس نواحی هفتگانه مشهد انجامشد معایننه دندانپزشکی در افراد انتخاب شده توسط سوند و آینه و به کمک نور یک چراغ قوه دستی انجام شد. همچنین برای هر دانش آموز یک فرم پرسشنامه در نظر گرفته شد که نیازهای مختلف درمانی مولر اول دائمی شامل: نیاز به فیشور سیلانت، ترمیم ، درمان ریشه، روکش، درآوردن دندان، فضا نگهدار، ارتودنسی، و همچنین وضعیت رویش و وضعیت سلامت دندان در فرم مربوطه ثبت گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری از Chi-square ,T-test و آنالیز و واریانس استفاده شد

یافته ها: مطالعه حاضر نشان داد که میانگین DMFT دندان مولر اول دائمی در کودکان مورد مطالعه1/0±1031 (دختران 26/0±41/1 و در پسران 14/0±2/1) می باشد. همچنین میانگین در کودکان مورد مطالعه 18/0±74/4 (در دختران 26/0±6/4 و در پسران 28/0±87/4 می باشد نیاز به ترمیم در کودکان مورد مطالعه 9/28% نیاز به درمان ریشه 7/0%، نیاز به روکش 5/0%، درآوردن دندان 1/0% و نیاز به ارتودنسی 5/1% بدست آمد. همچنین در هیچ موردی نیاز به فضانگهدار و حفظ به دنبال از دست رفتن مولرهای اول دائمی مشاهده نشد.

نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که با وجود افزایش آگاهی جامعه در سالهای اخیر، در رابطه با بهداشت دهان و دندان متاسفانه نیاز به درمان مولر اول دائمی بسیار زیاد است، در نتیجه برای افزایش آگاهی والدین وکودکان در جهت حفظ و نگهداری این دندان بسیار مهم است.بنابراین معاینات و کنترلهای مکرر دندانپزشکی با فراهم کردن شرایطی جهت ارزیابی سلامت دندانها و ارائه توصیه های لازم می تواند زمینه ساز افزایش آگاهی والدین وکودکان شود تا بدین ترتیب مراجعات و درمانهای پر هزینه و پیچیده دندانپزشکی کاهش یابد.

 

 

مراقبت های دندانپزشکی قبل، حین و پس از شیمی درمانی و /یا رادیوتراپی در کودکان

دکتر فریناز نوربخش¹، متخصص دندانپزشکی کودکان

دکتر سید عبدالله بنی هاشم،²،متخصص خون کودکان

مقدمه و هدف:شایعترین منبع عفونت در کودکان مبتلا به سرطان با سیستم ایمنی سرکوب، حفره دهان می باشد. لذا دندانپزشک و خصوصا دندانپزشک اطفال نقش مهمی را در تشخیص، پیشگیری و درمان مشکلات دهان و دندان که می توانند حیات کودک را قبل، حین و پس از درمان سرطان به مخاطره اندازند دارد.

نتیجه گیری:هرگونه عفونت دهان و دندان می تواند درمان های پزشکی کودکی را که بدنبال درمان سرطان، دچار نقص ایمنی گردیده است به مخاطره اندازد لذا آشنائی دندانپزشک با تظاهرات دهانی، استراتژی های پیشگیری و درمان مشکلات دهان و دندان این کودکان با توجه به شرایط سیستمیک آنها ضروری بنظر می رسد.

واژه های کلیدی: مراقبت های دندانپزشکی، شیمی درمانی، رادیوتراپی، کودکان