مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی دکتر شيخ

امتیاز کاربران

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

 

 

مطالعه تاثير عصاره گل محمدي بر سفتي عضلاني (اسپاستيسيته) در كوكان 8-2 ساله مبتلا به فلج مغزي در بخش اعصاب كودكان بيمارستان قائم (عج)- سال 1384

دكتر حسن رخشنده، دكتر فرح اشرف زاده، دكتر حبيب الله اسماعيلي، حليمه شايان فر

چكيده:

مقدمه: فلج مغزي يكي از شايع ترين علل ناتواني در دوران كودكي است كه منجر به محدوديت هاي حركتي مي شود. روش هاي درماني متعددي براي اين بيماران ارائه شده است، مانند:تزريق سم بوتوليسم، تزريق داخل نخاعي باكلوفن، ريزوتومي دور سال و تجويز داروهايي مانند:ديازپام، باكلوفن، دانترولن و متوكاربامول، ولي اغلب اين روش ها عوارضي را به همراه دارد. در بررسي انجام شده در بخش فارماكولوژي بيمارستان فائم (عج) مشخص شد كه گل محمدي اثر خواب آوري در موش داشته است، از اين رو تصميم گرفتيم اثر عصاره گل محمدي را در كاهش اسپاستيسيته در كودكان فلج مغزي بررسي كنيم.

مواد و روشها: اين مطالعه به صورت تداخلي، پلاسبو- كنترل و دو سويه كور انجام گرفت، ابتدا عصاره گيري گل محمدي انجام گرفت و عصاره در شربت 66% حل گرديد: به طوري كه هر قطره، 50 ميلي گرم عصاره خالص داشت، سپس دارونما را با خصوصياتي شبيه عصاره تهيه كرديم.

تعداد 20 بيمار (8-2 ساله) مبتلا به فلج مغزي وارد مطالعه شدند و عصاره گل محمدي يا پلاسبو با دوز 50 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن در سه دوز منقسم دريافت كردند.

بيماران عصاره يا پلاسبو را هر يك به مدت 10 روز دريافت كردند و بين اين دو دوره براي مدت 10 روز هيچ دارويي نگرفتند. در پايان هر مرحله اسپاستيسيته ارزيابي شد.

نتايج: از مجموع 20 كودك، 50% دختر و 50% پسر بودند. متوسط سني 5/3 سال بود. 60% افراد در هنگام تولد آپگار پايين داشته و 60% نيز وزن پايين هنگام تولد داشتند. 65% بيماران به نوع دي پلژيك فلج مغزي مبتلا بودند. 50% از بيماران نيز آتروفي در سي تي اسكن مغز داشتند. مقايسه بررسي دامنه حركت مچ پاها، قدرت عضلاني و تون عضلاني قبل و بعد از دريافت عصاره، بهبودي اندكي را نشان مي داد.

نتيجه گيري: آناليز داده هاي آماري به وسيله آزمون ويلكاكسون نشان داد كه قبل و بعد از دريافت دارو و پلاسبو اختلاف معني داري وجود نداشت (4/0=P).

كلمات كليدي: گل محمدي، فلج مغزي، سفتي عضلاني، كودكان

 

امتیاز کاربران

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

 

بررسي اتيولوژي تشنج نوزادي در بيمارستان علوي اردبيل در سال 81

دكتر مهرداد ميرزا رحيم: فلوي نوزادان، دكتر رضا سعيدي: فوق تخصص نوزادان، دكتر احمد معماري: پزشك عمومي

خلاصه:

مقدمه و اهداف: تشنج از مشكلات شايع دوره نوزادي بوده و شيوع كلي آن در جمعيت نوزادان (overall prevalence) در يك مطالعه روي 54 هزار نوزاد ترم و پره ترم، معادل 5/0% بوده است، در مطالعه ديگري روي 41 هزار نوزاد، انسيدانس 23/0 به دست آمد. البته آمار تشنج، در نوزادان كم وزن و يا عارضه دارد، بسيار بيش از اينهاست به طوري كه در بعضي مطالعات انجام شده، انسيدانس تشنج در نوزادان زير kg 5/2 تا 20%، و در نوزادان زير kg 5/1 معادل 25%، و در نوزادان هايپوكسيك ايسكيمك انسفالوپاتي تا 50% بوده است.

از طرف ديگر، در تشنج هاي نورزادي در بسياري از موارد مي توان به اتيولوژي بيماري دست يافت و بر آن اساسا طول مدت درمان و پيش آگهي بيماري را تعيين كرد. لذا اين تحقيق به منظور تعيين فراواني نسبي اتيولوژي ها، زمان بروز ميزان پاسخ به درمان، و ريسك فاكورهاي تشنج انجام گرفت.

روش كار: در اين مطالعه 4632 نوزاد زنده به دنيا آمده در بيمارستان علوي اردبيل در سال 1381 مورد بررسي قرار گرفتند، روش مطالعه به صورت مقطعي و گذشته نگر بود. 79 نفر از اين نوزادان دچار تشنج باليني شده بودند كه 9 نفر، به دليل نقص يا غيرقابل اعتماد بودن اطلاعات پونده ها از مطالعه حذف شدند، در 70 نفر باقيمانده، ابتدا مطالعه توصيفي به روي اتيولوژي تشنج آنها انجام و سپس آناليز تحليلي در مورد زمان بروز، ميزان پاسخ به درمان، و ريسك فاكتورهاي موجود در بيماران مورد مطالعه صورت گرفت.

نتايج: در مطالعه حاضر انسفالوپاتي هايپوكسيك- ايسكميك، عفونت ها ، علل متابوليك، و خونريزي مغزي به ترتيب شايع ترين علل تشنج بودند. شايع ترين زمان بروز تشنج در نوزادان رسيده، روز اول و در نوزادان نارس، روز دوم تولد بود. (021/0=P) از نظر پاسخ به درمان، نوزادان رسيده اكثرا با يك دارو و نوزادان نارس با دو دارو كنترل شده بودند. (005/0=P) طبق نتايج حاصل از آناليز چند متغيري كه با استفاده از آزمون آماري Logistic Regression انجام شد در نوزادان نارس، وزن كمتر از 5/1 كيلو (P <0/001)و جنس پسر (012/0P)، اما در نوزادان رسيده، وزن كم براي سن حاملگي (001/0=P)(SGA) ، تولد به روش سزارين (005/0P) فرزند اول بودن (01/0=P) جنس پسر (017/0=P)، به عنوان مهمترين ريسكفاكتورهاي تشنج نوزادي شناخته شدند.

نتيجه گيري: طبق مطالعه حاضر شايع ترين علت تشنج در گروه مورد مطالعه انسفالوپاتي هايپوكسيك ايسكميك بوده، و وزن كم تولد ريسك فاكتور مهمي در افزايش تشنجات نوزادي در نوزادان رسيده و نارس مي باشد.

از طرفي به دليل بالا بودن انسيدانس تشنج در بيمارستان مورد مطالعه و نيز بروز بيشتر تشنج در نوزادان سزاريني و پاريتي اول، مطالعات گسترده در اين زينه توصيه مي شود.

واژه هاي كليدي:تشنج، نوزاد، اتيولوژي

 

امتیاز کاربران

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

 

بررسي شيوع ميگرن در كودكان 13-5 سال مراجعه كننده با سردرد به درمانگاه اطفال بيمارستان شريعتي در نيمه اول سال 83

دكتر شهناز سمسارزاده-متخصص كودكان عضو هيئت علمي دانشكده پزشكي دانشگاه آزاد ± واحد نجف آباد

دكتر امير حسين زاده ± نورولوژيست عضو هيئت علمي دانشكده پزشكي دانشگاه آزاد ± واحد نجف آباد دكتر بهاره فتحي

مقدمه:سردرد از شكايت هاي شايع دوره كودكي است كه به تنهايي مي تواند مشكلات بيشماري براي كودك از جمله افت تحصيلي، عدم حضور در مدرسه و كاهش فعاليت هاي اجتماعي را به وجود آورد و اكثر والدين به خاطر ترس از وجود يك بيماري جدي به پزشكان مراجعه مي نمايند. طبق آمارهاي مربوط به آمريكا علت مراجعه 16% كودكان (20% دختران و 13% پسران) به كلينيگ هاي اطفال را سردرد تشكيل مي دهد.ميگرن، عامل 75% سردرد در كودكاني است كه به نورولوژيست ارجاع داده مي شود. بيشترين سن شروع ميگرن 10-6 سالگي است. پاتوژنز و ايتولوژي ميگرن شامل موارد زير است:1 - نقش ژنتيك در ميگرن 2 - تئوري عروقي ميگرن 3 - تئوري نوروني ميگرن 4- سيستم تري ژمينوو اسكولار 5 ± 5- هيدروكسي تريپتامين در ميگرن 6 - دوپامين در ميگرن 7 - سيستم عصبي سمپاتيك سردرد در 60% ميگرنها يك طرفه بوده و در بچه ها 48 ± 2 ساعت طول مي كشد. تهوع در 90-80% وجود دارد. انواع ميگرن عبارتند از:كلاسيك= با اورا، ميگرن معمولي بدون اورا، ميگرن همراه با عوارض نورولوژيك، و اريانتهاي ميگرن.تشخيص بر اساس كلينیك بيمار است. معاينه فيزيكي نرمال مي باشد. بروز هر گونه اختلال در معاينات بيانگر علل ديگر سردرد است. در صورت وجود يافته هاي غيرطبيعي اقدامات پاراكلينيك لازم مي باشد. ابتلا يكي از والدين يا اقوام نزديك به ميگرن تاييد كننده تشخيص است و در صورت عدم ابتلاي پدر يا مادر تشخيص مشكوك است. البته كرايترياي تشخيص HIS حائز اهميت است.

روش مطالعه:اين مطالعه به صورت sectional Cross و توصيفي انجام شده است. جهت انتخاب نمونه ها، كودكان 13 - 5 سالي كه در نيمه نخست سال 1383 به درمانگاه اطفال بيمارستان شريعتي مراجعه كردند و از سر درد شاكي بودند، تحت بررسي قرار گرفتند. در اين فاصله زماني 107 كودك به علت سردرد به درمانگاه اطفال مراجعه و 17 نفر از آنها به علت عدم همكاري و پيگيري هاي لازم از مطالعه حذف شدند و به اين ترتيب مطالعه روي 90 كودك انجام شد.

بحث:بر طبق آماري كه در طي اين مطالعه حاصل شد، از 90 كودك مبتلا به سردرد، 42 نفر دچار به ميگرن بودند كه شيوع آن در حدود 7/46% بود. در حالي كه طبق آمار آقاي ريچارد و همكارانش در سال 2000، شيوع ميگرن 75% بوده است. علت اين اختلاف مي تواند شرح حال نادرست بعضي از والدين به علت بي توجهي و عدم دقت به فرزندانشان باشد. از نظر شيوع جنسي، در اين مطالعه ميگرن در دختران با ميزان 9/61% شايع تر بود. احتمالا اين شيوع بالا به دليل كاهش استروژن در طي دوره هاي قاعدگي است. ميگرن در گروه سني 11-9 سال نيز شايع تر از سنين ديگر بود. در 71% كودكان سابقه فاميلي ميگرن مثبت بود. طي تحقيقات انجام شده در بيش از 50% موارد تاريخچه فاميلي ميگرن مثبت است شيوع بالاي سابقه فاميلي ميگرن مي تواند نمايانگر ارتباط عوامل ژنتيكي با اين بيماري باشد. از بين علائم همراه سردرد در كودكان مبتلا به ميگرن شايع ترين علائم عبارتند از: تهوع 57% استفراغ 6/47%، اختلالات خلقي 3/33% (6) در اين مطالعه، از نظر شيوع سن اوليه حمله ميگرن، 4/52% در گروه سني 8-7 سال 4/33% در گروه سني 6-5 سال و 2/14% در گروه سني 10-9 سال قرار گرفتند. طي مطالعات قبلي، از نظر شيوع سن اوليه حمله ميگرن، 57% در گروه سني 10-6 سالگي و 3/24% در گروه سني قبل از 6 سالگي قرار داشتند.

نتايج:اين مطالعه بر روي 90 كودك 13-5 سال مبتلا به سردرد مراجعه كننده به درمانگاه اطفال بيمارستان شريعتي در نيمه نخست سال 83 صورت گرفته است. از 90 كودك مبتلا به سردرد، 42 نفر (7/46%) ميگرن، 18 نفر (20%) سردرد تنشي، 13 نفر (4/14%) سينوزيت، 4 نفر (4/4%) اپي لپسي، 4 نفر (4/4%) هيپرتانسيون، 3 نفر (3/3%) منژيت، 2 نفر (2/2%) ميگرن + سينوزيت، 2 نفر (2/2%) تومور مغز، 2 نفر (2/2%) نامشخص بودند.ميانگين سني در كودكان مراجعه كننده با سردرد 1/2 + 45/9 سال بود. در اين مطالعه 3/63% دختر و 7/36% پسر بودند.ميانگين سني اولين حمله سردرد 8/1 + سال بوده است.

 

امتیاز کاربران

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

 

Plain CT Scan In Neonatal Convulsion

M.M. Taghdiri, M.D* - M. Emdadi, M.D.* -M. Jabbari,M.D.* - A.R Tavasoli, M.D.*

Abstract:

Backgrounds: Convulsion is the commonest neurologic manifestation in neonatal

Period. History taking, physical examination and primary paraclinical data to the leads to the differential diagnosis. Evaluation of brain s underlying diseases is important in the prognosis, but using anti convulsive therapy, ultrasonography and Plain CT scan also play significant roles.

Methods: This is descriptive, cross-sectional study performed over 80 neonates with seizures admitted to NICU during one year. The history, physical examination para-clinical and radiological findings were collected in check-list forms and analyzed statistically using SPSS and exact X2- test.

Results: Sixty five percent of neonates had abnormal finding in brain CT scan, such as hypoxic encephalography (27.5%), intracranial hemorrhage (21.2%), brain dysgenesis (10%) , metabolic causes (23.7%), and combination of all (22.5%).Most of the neonates with abnormal CT scan had seizure, during 24-72 hours of age.

Conclusion: Most of the neonates with seizures who had abnormal CT scan, had it during first 24-72 hours of age, which statistically was meaningful (P<0.05). As asphyxia and birth trauma were important underlying causes of seizures, improvement of obstetric access and safety of delivery and proper neonatal care should be considered.

Key words: Asphyxia, Neonatal Seizure, Brian CT

 

امتیاز کاربران

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

 

Predictive Factors of Pediatric Intractable Seizures

Javad Akhondian MD* , Farhad Heydarian MD** , Seyed-Ali Jafari MD**

Background: This study was performed children aged <15 years, at the Pediatric Neurology Clinic of lmam Reza Hospital affiliated to Mashhad University of Medical. The objective of this study was to recognize the main predisposing factors that result in uncontrolled seizures in patients so that we can start the treatment accurately.

Methods: There were two groups of patients; group l, consisted 51 patients, with minimum refractory seizures of one episode per month while taking at least two antiepileptic drugs, and group ll. Comprised of 80 well- controlled patients chosen at random, who had no fit within 6 months after starting the treatment.

Results: Factors affecting the occurrence of refractory seizures included age<1 years, multiple seizures before starting the treatment, male gender, myocolonic seizures, neurologic defects, neonatal and daily sezures, and first abnormal electroencephalogram and brain computerized tomography scan.

Conclusion: There are several factors that can predict development of uncontrolled seizures Knowledge of these factors helps us to discriminate our patients and pay more attention to those at risk of developing uncontrolled seizures.

Keywords: Elecroencephalogram (EEG).intractable seizures. Status epilepticus