تاثیر پودر کراتین بر شاخص های رشد در کودکان مبتلا به سیستیک فیبروزیس

دکتر حمیدرضا کیانی فر- فوق تخصص گوارش اطفال، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

چکیده

مقدمه: سیستیک فیبروزیس (cf) شایعترین بیماری کشنده ژنتیکی درگیر کننده نژاد سفید است که بصورت عمده با انسداد و عفونت راههای هوایی اختلال هضم و عوارض آن مشخص میشود. کراتین یک جزء اساسی در متابولیسم سلولی بسیاری از بافتهای با مصرف بالای انرژی در بدن است که در سلول بعنوان پیش ماده کراتین میناز برای تولید فسفوکراتین عمل میکند. با توجه به این مسئله و اهمیت بهبود بخشیدن به وضع زنگی مبتلایان به cf در این مطالعه به بررسی اثر کراتین در بهبود و رشد مبتلایان به این بیماری پرداختیم.

روش کار: با توجه به معیارهای ورود 16 بیمار مبتلا به cf انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه دریافت کننده کراتین و دریافت کننده پلاسبو تقسیم شدند اندازه گیری قد، وزن، دور بازو و بررسی شاخصهای آزمایشگاهی؛ شامل: تستهای عملکردی کبد و کلیه گازومتری خون شریانی الکترولیهای سرم در ابتدای مطالعه، یکماه بعد و چهار ماه بعد انجام و در پرسشنامه ها ثبت شده و در پایان با کمک نرم افزار spss و آزمونهای آماری داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج: بر طبق داده های ثبت شده در هر نوبت:

1. در مدت مطالعه در وضعیت کشت حلق و میزان بستری در بیمارستان دو گروه تفاوتی دیده نشد.
2. کراتین و پلاسبو در هر دو گروه باعث بهبود شاخص های رشدی شدند ولی روند افزایش آنها در دو گروه تفاوت بارزی با هم نداشت.
3. در مدت مصرف کراتین و پلاسبو ، در تستهای آزمایشگاهی مورد بررسی تغییری ایجاد نشد.
4. در گروه مصرف کننده کراتین سطح سرمی یون سدیم نسبت به گروه دریافت کننده پلاسبو بالاتر بود (004/0=P)
5. در گروه مصرف کننده پلاسبو، po2 خون شریانی از گروه دریافت کننده کراتین بالاتر بود. (017/0=P)

نتیجه گیری: مصرف کراتین در مبتلایان به cf باعث بهبودی شاخص های رشیدی می شود که البته در این مطالعه ، این روند با آنچه در گروه دریافت کننده پلاسبو دیده شد ، تفاوت چشمگیری نداشت. کراتین باعث تغییر معیارهای آزمایشگاهی بیماران نشد. این یافته های تا حد زیادی با مطالعات مشابه که تاکنون در مورد اثر کراتین در مبتلایان به cf و برخی بیماریهای مزمن دیگر انجام شده، همخوانی دارد.

کلمات کلیدی : سیستیک فیبروزیس- کراتین- رشد- کودکان

 

 

بررسی شیوع ابتلا به هپاتیت A در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کبدی

دکتر محمدرضا اسماعیلی- فوق تخصص گوارش اطفال، مرکز تحقیقات کودکان، دانشگاه علوم پزشکی بابل

دکتر مجید شربتداران- متخصص پاتولوژی دانشگاه علوم پزشکی بابل

دکتر آتنا رضایی- پزشک عمومی

سابقه و هدف: مبتلا شدن بیماران دچار بیماری کبدی مزمن به بیماری هپاتیت حاد A ممکن است عوارض جدی را در آنان به دنبال داشته باشد. بنابراین به جهت تعیین استراتژی پیشگیری از ابتلا به هپاتیت A در این کودکان و نوجوانان ، درصدد برمی آمدیم تا فراوانی ابتلا به هپاتیت A را در میان بیماران دچار بیماری مزمن کبدی منطقه خودمان مشخص کنیم.

مواد و روشها: در این مطالعه که بر روی کودکان و نوجوانان 18-1 ساله مبتلا به بیماری مزمن کبدی مراجعه کننده به بیمارستان کودکان امیرکلا(شهرستان بابل) از ابتدای زمستان 83 تا انتهای زمستان 84 انجام شد، وضعیت آنتی بادی ضد هپاتیت (Igm,IgM)A با استفاده از روش ELIZA و با استفاده از کیت دیاسورین سنجیده شد و اطلاعات دموگرافیک بیمار شامل سن، جنس، محل سکونت و بیماری زمینه ای ثبت گردید. سپس اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS آنالیز شد و موارد P<Value<5% معنی دار تلقی گردید.

نتایج: در مطالعه ما 71 بیمار مبتلا به بیماری مزمن کبدی با میانگین سنی 9/4±1/7 سال بررسی شدند .آنتی بادی علیه ویروس هپاتیت A در 13 نفر (8/17%) مثبت بود.هیچ اختلاف معنی داری در سن، جنس و محل سکونت در بین افراد با آنتی بادی مثبت و منفی وجود نداشته است. در مطالعه ما در افراد anti-HAV مثبت، 3 نفر مبتلا به هپاتیت مزمنB ،2 نفر بیماری آترزی مجاری صفراوی، یک نفر سندرم بایلر و یک نفر مبتلا به سیروز کریپتوژنیک بودند.

بحث و نتیجه گیری : نتایج مطالعه ما نشان داد که اکثریت بیماران (2/82%) مبتلا به بیماری مزمن کبدی در منطقه ما، با میانگین سنی حدود 7 سال به هپاتیت A مبتلا نشده بودند و مستعد ابتلا به هپاتیت A می باشند.

واژه های کلیدی: آنتی بادی ضد هپاتیت A – بیماری مزمن کبدی- هپاتیت A- کودکان

 

 

بررسی وضعیت اجابت مزاج در کودکان مطالعه آینده نگر بر روی کودکان دختر 7 تا 11 ساله دبیرستانهای شهر شیراز و حومه

سرور اینالو ، محمد هادی ایمانیه، محمد علی پاک نیت،دانشگاه علوم پزشکی شیراز

مقدمه: اطلاعات کمی در مورد وضعیت اجابت مزاج در کودکان و بخصوص کودکانی ایرانی وجود دارد. هدف از این مطالعه وضعیت اجابت و دفع در کودکان دختر دبستانی و مقایسه آن با سایر کشورها می باشد.

روش کار :این مطالعه به صورت آینده نگر بررسی 950 کودک دختر 7 تا 11 ساله دبستانهای شهر شیراز و حومه انجامشده است. پرسشنامه این به صورت استاندارد و مطابق با سایر مطالعات تهیه شد این پرسشنامه شامل سوالاتی در زمینه تعداد دفعات اجابت مزاج در هفته، اندازه مدفوع، قوام مدفوع، درد شکی، محل درد، مشکلات هنگام دفع، بی اختیاری ادرار و مدفوع و وجود خون در مدفوع بوده است. سپس اطلاعات جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: تعداد فاعات اجاربت مزاج در 94 درصد دختران بین 3 بار در روز تا 3 بار در هفته بود. 8/66 درصد دختران مدفوع سفت داشته اند، 5/67 درصد درد شکم که اغلب در اطراف ناف بوده است ، 5 درصد خونریزی همراه با مدفوع سفت، 3/4 درصد بی اختیاری مدفوع و 10 درصد شب ادراری داشتند.

نتیجه گیری : در کودکان دختر ایرانی تعداد دفعات اجابت مزاج مشابه سایر کشورها بوده است. همچنین شیوع شب ادارای و بی اختیاری مدفوع نیز مشابه سایر مطالعات بوده است.

کلمات کلیدی : اجابت مزاج، کودکان، بی اختیاری مدفوع، شب ادراری

 

بررسي سيستم كمپلمان (CH50- C4-C3) در كودكان با بيماري مزمن كبدي

دکتر سیمین پرتوی استاد گروه کودکان دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه:

بيماريهاي مزمن كبدي در كودكان عوارض مختلفي دارند. سطوح پائين كمپلمان مي تواندآنها را در معرض يكي از خطرناكترين اين عوارض يعني پريتونيت باكتريال خودبخودي قرار دهد هدف اين مطالعه بررسي عملكرد سيستم كمپلمان در بيماران مزمن كبدي مي باشد.

روش كار:

اين مطالعه بصورت توصيفي و بر روي 23 بيمار با سن كمتر از 14 سال انجام گرديد كه 22 مورد از آنها در بخش كودكان بيمارستان قائم بستري شده بودند.

از بيماران ^cc 3 خون وريدي گرفته و سطوح كمپلمان در آزمايشگاه توسط روش راديال ژل ايمونوديفيوژن و بوسيله اتوآناليزر سنجيده و با جداول مربوط به سن تطبيق داده شد.

سپس داده هاي سن، جنس، سطوح كمپلمان و ... توسط تست آماري من ويتني سنجيده شد.

نتايج:

از تاريخ فروردين 85 لغايت اسفند 85، 23 بيمار به مطالعه راه يافتند كه 1 بيمار بعلت عدم رضايت به انجام آزمايش از مطالعه حذف شد از 22 بيمار باقيمانده 12 مورد مؤنث و 10 مورد مذكر بودند سطوح ₃C در 9 بيمار و سطوح 4C در 3 بيمار پائين بود و 13بيمار سطوح نرمال كمپلمان داشتند. درگروه بيمار به پريتونيت باكتريال كه 5 نفر بودند 3 مورد سطوح كمپلمان پائيني داشتند.

نتيجه گيري:

با توجه به نتايج بدست آمده سطوح پائين كمپلمان سرم در بيماران مزمن كبدي خطر بروز پريتونيت باكتريال خودبخودي را بطرز قابل توجهي افزايش مي دهد.

كلمات كليدي:

بيماري مزمن كبدي، كمپلمان ، كودكان، پريتونيت باكتريال خودبخودي