بررسی تاثیر برنامه مراقبتی طراحی شده بر پیشگیری از پنومونی شیرخواران در مرکز طبی کودکان شهر تهران

منیر رمضانی ، کارشناسی ارشد، گروه پرستاری کودکان، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

دکتر فضل ا... احمدی، دانشیار، گروه آموزش پرستاری، دانشگاه تربیت مدرس

سیما کرمانشاهی، مربی، گروه آموزش پرستاری، دانشگاه تربیت مدرس

چکیده پژوهش

مقدمه و اهداف: پنومونی شایعترین بیماری مرگبار دوران کودکی است. از آنجائیکه اکثر فاکتورهای مستعد کننده ابتلاء شیرخواران به پنومونی ریشه در مراقبتهای نادرست از کودک در خانواده دارند، بنابراین نقش مادر در پیشگیری، تشخیص علائم و مراقبت از کودک مبتلا به پنومونی انکارناپذیر است.

مواد و روشها: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی است. بدین منظور 66 شیرخوار 12-1 ماهه مبتلا به پنومونی بستری در بیمارستان مرکز طبی کودکان و مادران آنها با توجه به مشخصات مورد نظر برای واحدهای پژوهش و روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه، چک لیست ثبت وضعیت بالینی شیرخوار، چک لیست مصاحبه ای – مشاهده ای عملکرد مادر در مراقبت و در پیشگری از ابتلاء شیرخوار به پنومونی، ترمومتر، فشار سنج و ترازوی توزین وزن می باشد. انجام مداخله در گروه آزمون بصورت اجرای نظری و عملی برنامه مراقبتی طراحی شده و در محیط منزل و با توجه به عملکرد مادر و نقاط ضعف و نیازهای او انجام شد و گروه شاهد نیز از روند جاری مراقبت برخوردار بودند. وضعیت بالینی شیرخوار مبتلا و عملکرد مراقبتی مادران طی اندازه گیریهای مکرر در مراحل قبل و بعد از انجام مداخله مورد اندازه گیری نرم افزار SPSS9 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: با آزمون تی مستقل و آزمون آنالیز واریانس در اندازه گیریهای مکرر، عملکرد مادران در مراقبت و در پیشگیری از ابتلاء شیرخواران به پنومونی در مرحله بعد از انجام مداخله و در بین گروه آزمون و شاهد از لحاظ آماری احتلاف معنی داری را نشان می دهد (P<0/001) ، همچنین آزمون آنالیز واریانس در اندازه گیریهای مکرر، وضعیت بالینی شیرخواران (سرفه ، دفع خلط، کاهش اشتها الگو و سرعت تنفس ، تب،تعداد ضربان نبض، دمای بدن و وزن) در مرحله بعد از انجام مداخله و در بین گروه آزمون و شاهد از لحاظ آماری اختلاف معنی داری را نشان می دهد(P<0/001)، همچنین آزمون تی مستقل نشان داد که بکار گیری این برنامه توسط مادران توانست مدت ابتلا شیرخواران به پنومونی را در گروه آزمون کاهش دهد (P=0/000)، آزمون آماری کای اکوئر نشان داد که بین شیرخواران گروه های آزمون و شاهد، اختلاف معنی دار آماری از نظر دفعات ابتلا به پنومونی دیده نشد(P=0/163)، البته اختلاف معنی داری از نظر بالینی بین دو گروه بدست آمد و به اعتقاد محققین در صورت افزایش طول مدت پیگیری امکان مشاهده اختلاف معنی داری آماری نیز وجود دارد.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه می توان گفت که بکارگیری برنامه مراقبتی طراحی شده بر پیشگیری از ابتلاء شیرخواران به پنومونی در نمونه های موردنظر تاثیر بسزایی دارد و آموش در محیط منزل، یکی از روشهای مناسب جهت ارتقاء عملکردهای مراقبتی مادران است. نتایج بدست آمده از این مطالعه بیانگر این مطالب است که طراحی و اجرای برنامه هایی که میتواند نیازهای واقعی فراگیر را بررسی نموده و آنگاه بر مبنای آن نیازها و با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی خانواده ها به سوی اصلاح عملکرد گام بردار میتواند سودمند واقع گردد.

کلمات کلیدی: برنامه مراقبتی طراحی شده- پیشگیری -پنومونی-شیرخوار

 

 

Cyclic vomiting syndrome in children: Experience with 181 cases from southern Iran

Mahmood Haghighat, Seyed Mohammad Rafie, Seyed Mohsen Dehghani, Gholam Hossein Fallahi

AIM: To evaluate the clinical presentation, response to prophylactic therapy and outcome of children with cyclic vomiting syndrome (CVS) IN Shiraz, Iran.

Methods: During a period of 11 years March 1994 to March 2005), 181 consecutive children, treated and followed in our center. Patients were randomized to receive either amitriptyline or propranolol as prop actic treatments.

RESULTS: There were 88 boys and 93 grils with mean age of onset of symptoms of 4.9±3.3 years (range, neonatal period to14 years), the mean age at final diagnosis was 6.9 years (range, 1.5 to 14), and the mean duration between the onset of the first attack and the final diagnosis of CVS was 2±1.81 years (range, 1/6 to 8). The mean duration of each attack was 4.26 days (range, from few hours to 10 d) and the mean interval between the attacks was 1.8 mo (range, 1 wk to 12 mo). The time of onset of the attacks was midnight to early morning in about 70% of cases. Amitriptyline was effective in 46 out of 81 (56%) patients (p<0.01). propranolol appeared to have a superior action and was effective in. 74 out of 83 (92%) patients (p<0.001).

CONCLUSTION: There is a significant lag time between the onset of clinical symptoms and with typical clinical presentations of CVS, who are examinead by an examined by an experienced physician, invasive than amitripthline for prophylactic use in children with CVS.

Keywords: Cyclic vomiting syndrome; Children, propranolol; Amitriptyline

 

 

بيم و اميد انسان در دوران كودكي و پس از آن در خصوص رزق و روزي

دكتر سعيد سعيدي رضواني (متخصص بيماري‌هاي كودكان و نوجوانان)

يكي از مسائلي كه هر انسان در دوران كودكي و پس از آن با دو ديدگاه مختلف نسبت به آن بيم و اميد دارد مسئله رزق و روزي است. انساني كه حتي قبل از تولد با اين مسئله برخورد دارد، روز به روز با گذشت زمان ديدگاهش در اين خصوص تغيير مي‌كند. در نخستين مرحله آن‌گاه كه به صورت جنيني در رحم مادر بود و خداوند مهربان او را در آن آرامگاه امن دور از گزند سرما و گرما نگه داشت و از رزقي درخور آن حالت برخوردار ساخت. آن‌گاه چون به صورت نوزادي فاقد هر گونه نيرو و توان وارد اين جهان شد، خداوند رئوف كه يك در از درهاي روزي به حكمت بر روي او بسته بود به آيين رحمت، دو در ديگر از رهگذر مادر بر او بگشود. پس آن‌گاه كه دوران فطام به سر رسيد و شير مادر بر او تلخ گشت، دل‌هاي پدر و مادر مسخر و مطيع او ساخت تا بي‌اختيار و بي‌دريغ در تغذيه و پرورشش بكوشند و گواراترين لقمه‌ها را با شعف دل و طيب خاطر از خود باز گيرند و در كام او نهند. ليكن اين كودك پاك كه براي روزي‌‌اش هيچگاه فكر نمي‌كرد و ترسي به دل راه نمي‌داد، چون به سن رشد و تعقل برسد و خود مسئول تأمين زندگي و كسب معاش خويش گردد همگي اين سوابق را از ياد ببرد و زندگي را بر خود سخت بگيرد و نسبت به پروردگار مهربان رزاق و مهربان خود بدگمان شود و از سر بخل، حقوق خلق و خالق را از مال خود دريغ كند و از بيم فقر و هول تنگدستي موهوم و به علت سوء ظن به وعده انعام و اكرامي كه خدواند در دو جهان به او داده بر خود و اهل و عيال خويش سخت بگيرد و بدين ترتيب اميد عاقلانه او در دوران كودكي‌اش به بيمي جاهلانه مبدل مي‌شود.

 

 

بررسي تاثير فضاي معماري بر رشد كودك در ابعاد مختلف

مهسا رضازاده- مهدی قندی كارشناس ارشد معماري

سر نوشت انسان از كودكي با محيط و فضاي اطراف اوعجين گشته است. كرت لوين، روانشناس آلماني، معتقد است: تحقيق درباره شخصيت هر كس بايد بر پايه محيط و فضاي اطراف وي آغاز گردد . به عبارت ديگر فضاي زندگي ، پژوهشگاه يا صحنه فعاليت روان شناس است، باري رفتار تابعي است از فضاي زندگي .

منظور از اين فضا تنها يك محدوده هندسي نيست، بلكه منظور فضايي فعال و تاثيرگذار است كه در شكل گيري شخصيت فرد شركت مي كندو خلوت و امنيت و آزادي او را تضمين و محافظت مي نمايد.

اين تحقيق نيز كوششي است در جهت پيدا كردن اصول، مباني و معيارهاي معمار ي براي فضاهايي كه تاثير مثبت بر رشد همه جانبه كودك بگذارند. فضايي كه با اين اصول و معيارها طراحي شود مي تواند عاملي براي تحريك رشد جسمي وعقلي كودك نيز باشد.

مقاله حاضر در سه بخش تدوين شده است :

بخش اول : بيان مسئله، ضرورت مسئله و اهداف (پروپوزال)

فعاليت به عنوان عامل اصلي رشد و يادگيري كودك، فرايندي است كه در ارتباط با فضا و محيط كودك،رشد همه جانبه او را موجب مي گردد. امروزه ساختمانهايي كه به عنوان مراكز آموزشي كودكان از آنها استفاده مي شود عموما ساختمانهايي هستند كه از لحاظ كالبد معماري متناسب با نيازهاي كودكان نمي باشند و در كل فضايي با طراوت براي زندگي كودكان نيستند.

فضاهايي كه براي كودكان طراحي ميشوند بويژه فضاهاي آموزش كودكان بايد قادر باشند نيروهاي ذهني واحساسي و خلاقه كودك را تحت تاثير قرار داده و از اين طريق هم در آموزش او شركت كنند و هم محيطي با طراوت براي وي بوجود آورند .

بخش دوم : در اين بخش ابتدا به معرفي فضاهايي كه مختص كودكان طراحي مي شوند ميپردازيم(فضاهاي آموزشي :پيش دبستان و دبستان ، بيمارستان كودكان، مراكز تفريحي كودكان،مراكزفرهنگي كودكان:موزه كودكان) و در بين فضاهاي مختص

كودكان، فضاهاي آموزشي و درماني به عنوان مكانهايي كه بيشترين تاثير را بر رشد كودك مي گذارند بررسي مي شود.

در طراحي معماري محيط بايد محيطي از جنس خود كودك ايجاد كنيم بدين معنا كه فاكتورهاي زير را در محيط بوجود آوريم:

ايجاد فضايي كه متناسب با مقياس كودك باشد.

ايجاد محيط چند بعدي نه تك بعدي .

ايجاد فضاهايي كه كودك ثاثير خود را بر محيط حس كند . (دخالت كردن كودك در طراحي محيط خود.)

احترام به خلوت كودك .

ايجاد فضاهاي انعطاف پذير .

بخش سوم : در اين مرحله اطلاعات جمع آوري شده در بخش قبلي پردازش و تحليل شده و از مجموع آنها به يك جمع بندي مي رسيم.

معيارهاي نهايي كيفيت فضايي

1- با توجه به کشف کودک از روابط فضایی و عدم تمرکز وی روی چند صفت باهم نتیجه می گیریم فرم های ساده و ابتدایی بر فرم های پیچیده و نامنظم ارجعیت دارد .

2- با توجه به ناتوانی کودک در تمایز پرسپکتیو، استفاده از علائم بعنوان نشانه هایی برای جهت یابی، احساس تعلق به فضا توصیه می شود.

3- کودکان به شکل ها و نشانه های آشکار علاقه نشان می دهند استفاده از این عناصر باعث آرامش و اعتماد بنفس کودکان می شود.