امتیاز کاربران

تشنج ناشي از تب :

تشنج ناشي از تب شايعترين نوع تشنج در كودكان است . حدود 4-2% كودكان با سن كمتر از 6 سال دچار اين نوع تشنج مي شوند . اين نوع تشنج هميشه به همراه تب بالا و در سنين 6 ماهگي تا 6 سالگي اتفاق مي افتد . به ندرت ممكن است بعد از سن 6 سالگي نيز تكرار شود . ولي بيشترين شيوع آن در يك تا دو سال اول عمر است .

اين مسئله به دليل بروز بيشتر عفونتهاي تنفسي ، گوارشي و ادراري در اين سنين است . از اين رو در هر كودك مبتلا به تشنج ناشي از تب ، بايد كانون تب زا مشخص و درمان شود .

شكل تشنج :  معمولا تشنج در اولين ساعات بروز تب پديدار شده و گاهي حتي والدين متوجه تب كودك نمي گردند ، و پس از وقوع تشنج متوجه تب در نزد كودك مي شوند . تشنج به صورت از دست رفتن ناگهاني هوشياري ، قفل شدن فك ، سياه شدن دور لب ، سفت شدن تمام بدن و به دنبال آن حركاتي شبيه دست و پا زدن بروز مي كند . حمله تشنج معمولا كوتاه مدت بوده و در عرض 1-2 دقيقه برطرف مي شود . ولي گاه تشنج طولاني تر نيز مي شود . و به ندرت ممكن است حركات تشنجي در يك طرف بدن و يا فقط در چشم ها باشد كه در اين موارد علامت خطرناكتري است و نياز به بررسي بيشتري دارد . هر چه تشنج در سنين پايين تر بروز كند احتمال تكرار آن بيشتر است .

درمان در منزل :  والدين بايد در هنگام بروز تشنج خونسردي خود را حفظ كنند .

· كودك را به پهلو خوابانيده و چنانچه در دهان او ماده غذايي و يا ترشحي وجود دارد به آهستگي خارج نمايند .از پاشيدن آب به صورت بچه و يا تحريك وي خودداري شود.

· به هيچ عنوان سعي در باز كردن دهان كودك نشود ولي در صورت امكان يك شيء پلاستيكي نرم در بين دندانها قرار گيرد تا از گاز گرفتگي زبان جلوگيري شود .

· با استفاده از شياف استامينوفن و كم كردن پوشش كودك درجه حرارت كودك كنترل گردد . در صورت لزوم مي توان از تن شويه با آب ولرم نيز استفاده كرد ، كه در اين موارد پنبه يا پارچه اي نرم آغشته به آب ولرم را در نواحي دور گردن و زير بغل ، كشاله ران قرار داد تا به تدريج درجه حرارت كودك به حد طبيعي برسد .

· در اكثر موارد تشنج در عرض كمتر از دو دقيقه خاتمه مي يابد، ولي در صورت تداوم تشنج مي توان از شياف ديازپام استفاده نمود . در اين موارد شياف ديازپام 5 ميلي گرم در كودكان با وزن كمتر از 15 كيلوگرم و نوع 10 ميلي گرم در كودكان بالاتر از 15 كيلوگرم مؤثر واقع مي شود . هر كودك در اولين حمله تشنج با تب بايستي در بيمارستان بستري و بررسي گردد ، ولي در مورد كودكانيكه سابقه تشنج در هنگام تب دارند ، در صورت قطع سريع تشنج ، مراجعه به پزشك براي جستجوي علت تب و درمان آن كافي است .

 اقدامات در بيمارستان:

پس از ورود به بيمارستان در صورت ادامه تشنج ، تجويز ديازپام از طريق وريدي و يا مقعدي موجب كنترل تشنج خواهد شد . بايد علت تب كودك مشخص گردد كه شرح حال كودك و معاينه دقيق به همراه آزمايشات در اين مورد لازم مي باشد . در سنين پايين گاهي علي رغم بررسي هاي فوق علت تب نامعلوم مي ماند. در اين موارد حتما مي بايست LP ( گرفتن مايع نخاع ) انجام شود . والدين بايستي توجه داشته باشند كه بروز مننژيت يا همان عفونت پرده هاي مغز از عفونتهاي خطرناك و پر عارضه در سنين خردسالي است كه تنها راه تشخيص آن LP است .درمان ديررس مننژيت منجر به عوارضي چون كري ، اختلال بينايي ، عقب افتادگي ذهني ، اختلالات يادگيري و يا اختلالات رفتاري مي شود . از آنجاييكه LP ( گرفتن مايع نخاع ) عارضه اي ندارد . بر خلاف نظر عوام منجر به فلج نمي گردد ، لذا والدين بايد طيب خاطر آن را بپذيرند .

پيش آگهي :

تشنج ناشي از تب ، خوش خيم بوده و عارضه اي بر جاي نمي گذارد ، مگر در مواردي كه طول بكشد ، تكرار شود يا كودك معاينه عصبي غير طبيعي داشته باشد، كه نياز به استفاده از داروهاي ضد تشنج مثل فنوباربيتال يا سديم والپورات به مدت 1-3 سال دارد . در ساير موارد استفاده از تب بر ، ديازپام خوراكي و تن شويه در هنگام بروز تب در نزد كودك كافي مي باشد . بنابراين تشنج ناشي از تب مي تواند علامتي از يك بيماري جدي باشد كه در صورت پيدا كردن علت تب و درمان ان ، پيش آگهي خوب خواهد بود

امتیاز کاربران

فاويسم ( كمبود گلوكز 6 فسفات دهيدروژناز G6PD ) :

خون انسان از اجزاي مختلفي تشكيل شده است، از جمله گلبولهاي قرمز كه وظيفه آنها رساندن اكسيژن به سلولهاي بدن مي باشد

 

گلبولهاي قرمز براي سلامتي و فعاليت طبيعي احتياج به آنزيم هاي مختلفي دارند كه يكي از آنها گلوكز 6 فسفات دهيدروژناز ( G6PD ) مي باشد . اين آنزيم گلبولهاي قرمز را در مقابل صدمات حاصل از مواد اكسيد كننده محافظت مي كند .

در صورتيكه اين آنزيم در گلبولهاي قرمز خون وجود نداشته باشد ،يا ميزان آن كمتر از حد طبيعي باشد فرد در مقابل مواد اكسيد كننده مثل باقلا و داروهايي مثل كوتريموكسازول ، آسپرين و... حساس مي شود و ممكن است در صورت مصرف اين مواد گلبولهاي قرمز خون شكسته و تخريب شوند كه حاصل آن كم خوني و پر رنگ شدن ادرار و... مي باشد . به اين پديده فاويسم مي گوييم .

اين بيماري بيشتر در پسرها ديده مي شود ولي در دخترها هم ممكن است رخ دهد .

علايم باليني :

24 تا 48 ساعت پس از خوردن باقلا يا ساير داروهاي خاص ( كه مصرف آنها در اين بيماران فقط با نظر پزشك بايستي انجام شود ) كودك به طور ناگهاني دچار تب خفيف ، بي حالي ، رنگ پريدگي ، حالت تهوع و گاهي استفراغ ، قرمز يا تيره رنگ شدن ادرار ( اصطلاحا به رنگ كوكا كولا يا چاي پر رنگ ) و گاهي درد شكم يا كمر مي شود . در صورت عدم درمان مناسب احتمال آسيب ديدن كليه ها و ايجاد نارسايي كليوي و نيز كم خوني شديد و صدمات حاصل از آن وجود دارد .

اقداماتي كه پدر و مادرها مي توانند انجام دهند :

1. كسب اطلاعات كافي در مورد علت بيماري ، چگونگي ايجاد آن و علايم حمله حاد .

2. شناخت دقيق عواملي كه موجب بروز حملات بيماري مي شوند ، از جمله مصرف باقلا و برخي داروهاي خاص و پرهيز از مصرف سر خود آنها .

3. در صورت مراجعه به پزشك و يا مراكز درماني ابتلا به فاويسم را اعلام كنيد تا داروهاي بي خطر براي فرزندتان تجويز شود .

4. در صورت بروز حمله فاويسم به نزديك ترين مركز درماني مراجعه نماييد .

5. از مصرف نفتالين براي نگهداري البسه خودداري كنيد .

بيمار بايد در بيمارستان بستري شود . معمولا درمان با تجويز سرم به مقدار كافي و در صورت نياز تزريق خون انجام مي شود . ادامه درمان در مراكز درماني برحسب وضعيت بيمار و شدت كم خوني در كودك مي باشد كه بر حسب مورد ، پزشك تصميم گيري مي نمايد . در مجموع در صورتيكه از بيماري و علايم حمله حاد آگاه باشيد و از مصرف مواد مضر پرهيز نماييد و يا در صورت بروز حمله حاد سريعا به نزديكترين مركز درماني مراجعه كنيد . خطري كودك شما را تهديد نخواهد كرد .

عواملي كه موجب حمله فاويسم مي شوند :

· داروهاي ضد باكتري : كوتريموكسازول ، سولفوناميدها ، ناليديكسيك اسيد ، كلرامفنيكل ، نيتروفورانتوئين .

· داروهاي ضد مالاريا : پريماكين ، پاماكين ، كلروكين ، كيناكرين

· ساير داروها : فناسيتين ، مشتقات ويتامين K ، متيلن بلو ، پروبنسيد ، فنازوپريدين ، آسپرين

· مواد شيميايي : نفتالين ، فنيل هيدرازين ، بنزن

· بيماري : هپاتيت ، اسيدوز ديابتي

. باقالا

امتیاز کاربران

گرفتن مايع نخاعي :