به دستورات عمل نمي كند - مرتباً درخواست دارد - نق ميزند - نمي تواند از والدين جدا شود - كج خلقي مي كند - بدغذايي مي كند - دروغ مي گويد - شب ادراري دارد ...

كج خلقي مي كند :
براي اينكه كودك بياموزد كج خلقي و بد اخلاقي رفتار شايسته اي نيست و با داد و بي داد راه انداختن و خود را به زمين كوبيدن نمي تواند به مراد دل خود برسد ، چه بايد كرد ؟

- اول از همه بايد توجه كنيد كه به بد اخلاقي هاي كودك بي اعتنايي كنيد. هدف اصلي اين كج خلقي ها، جلب توجه والدين مي باشد و بهترين راه حذف آن ، بي اعتنايي به كودك در حال كج خلقي است . به اين منظور ، وقتي مي بينيد كودك در حال جيغ و فرياد است ، به كار خود بپردازيد و يا اگر با كسي مشغول صحبت هستيد ، به آن ادامه دهيد و حتي مي توانيد از اتاق بيرون برويد . ( البته بايد وضعيت را زير نظر داشته باشيد ) ممكن است با بيرون رفتن شما از اتاق كودك دوباره به دنبال شما بيايد ، ولي شما به بي اعتنايي خود ادامه دهيد . مراقب باشيد به كودك اصلا نگاه نكنيد . چون حتي يك نيم نگاه مي تواند قطع شدن سر و صدا را به تعويق بياندازد .

- اگر از ناديده گرفتن سر و صداي كودك عاجزيد ، از روش تكرار يك عبارت استفاده كنيد تا رفتار او را تغيير دهيد . در فواصل گريه او هر چند دقيقه مثلا بگوييد :(( نمي شه با تلويزيون بازي كني ، وقتي گريه ات تمام شد بيا تا با هم يك بازي ديگه بكنيم . )) و سپس مدتي به گريه او توجه نكنيد و هيچ چيز ديگري نگوييد . البته اگر با اين روش گريه كودك شديدتر شد تعجب نكنيد چون اين ثمره توجه شما به بد اخلاقي اوست . در صورت لزوم دوباره جمله خود را تكرار و تكرار كنيد .

با بي اعتنايي شما به كودك ، او كم كم در مي بايد كه با گريه كاري از پيش نمي رود و از اين رفتارش به تدريج خواهد كاست .

- وقتي گريه و زاري كودك به پايان رسيد ، درباره آن صحبت نكنيد . وقتي كودك بعد از تمام شدن گريه اش نزد شما آمد به او توجه كنيد .

- يك راه حل ديگر اين است كه كودك را به محل ديگري ببريد . به كودك بگوييد اگر باز هم داد و فرياد كند اشكالي ندارد ولي بايد به اتاق ديگري برود . او را به اتاق ديگري ببريد و خودتان بيرون بياييد . به او بگوييد تا وقتي ساكت نشده حق بيرون آمدن ندارد .

- اگر كودكتان رفتار درست نشان داد ، براي تقويت رفتارش او را تحسين كنيد . البته هيچ وقت به او نگوييد (( متشكرم كه داد و فرياد نمي كني .)) بلكه به او بگوييد (( نمي دوني چقدر از اينكه به حرفهاي من گوش مي كني خوشحالم )) . وقتي كودك بد اخلاقي نمي كند به او توجه بيشتري بكنيد . در طول روز به طور مرتب او را تحسين كنيد و به هر كار خوبي كه انجام مي دهد ، توجه كنيد . در يك تقويم تعداد روزهايي را كه كودك خوش اخلاق بوده مشخص كنيد و آنرا به كودك نشان دهيد .

- هيچ وقت اجازه ندهيد كودك از بد اخلاقي و گريه به عنوان وسيله اي براي فرار ازمسئوليت استفادهكند.

فرض كنيم شما به كودكتان گفته ايد بايد اسباب بازيهايي را كه ريخته جمع كند ، ولي او دايما مي گويد ( الان ، الان ) ولي اين كار را انجام نمي دهد . سرانجام شما عصباني مي شويد و با فرياد به او مي گوييد ( آنها را جمع كن !) اين بار كودك شروع مي كند به گريه و داد و فرياد مي كند و خودش را به زمين مي كوبد . مادر او را به اتاقش مي فرستد تا ساكت شود . در همين حين با عصبانيت اسباب بازيها را جمع مي كند ، كودك وقتي ساكت مي شود و از اتاق بيرون مي آيد ، ديگر لازم نيست اسباب بازيها را جمع كند چون مامان آنها را جمع كرده . به اين ترتيب او توانسته با ناآرام كردن اوضاع ، از زير بار مسئوليت فرار كند.

براي اينكه چنين موقعيتي پيش نيايد ، به كودك به طور دقيق بگوييد بايد چه كاري انجام دهد و گرنه ، تنبيه مي شود . نبايد چندين بار تذكر بدهيد و دستورتان را تكرار كنيد . پس از تنبيه كردن حتما كودك را واداريد كاري را كه از او خواسته بوديد ، انجام دهد . مي توانيد به او بگوييد (( اگر الان اسباب بازيهايت را جمع نكني به عنوان تنبيه بايد لباسهايت را هم تا كني )) و بر سر حرف خود بايستيد .