دكتر ژان پياژه علت دروغ گويي را چنين بيان مي كند : كودكان تا حدود چهار سالگي بر اساس خشنودي والدينشان رفتار مي كنند . بدين معنا كه (( هر چيز مامان و بابا رو خوشحال كنه خوبه و هر چيز باعث بشه عصباني و ناراحت بشن بده )) .
پس اگر كودكي گلدان مورد علاقه مادرش را شكست براي جلوگيري از عصباني شدن مادر ، مي گويد كه گلدان را نشكسته .
براي اينكه از دروغ گويي كودك بكاهيد مي توانيد از روشهاي زير استفاده كنيد :
- سعي كنيد خودتان الگوي رفتاري خوبي براي فرزندتان باشيد . كودكان هر چه ببينند و بشنوند ، ياد مي گيرند و آنرا اجرا مي كنند . بخصوص اگر چيزي كه مي بينند ، رفتار و گفتار والدينشان باشد -كه مورد علاقه آنهاست . پس بهتر است بكوشيم تا با رفتار درست خود ، الگوي مناسبي براي كودك باشيم .
- كودك را در موقعيتي قرار ندهيد كه مجبور شود دروغ بگويد . مثلا كودك شما گلداني را شكسته ، شما سراسيمه به سمت او مي رويد و مي گوييد (( تو گلدان را شكستي ؟ )) مشخص است كه او در اين شرايط دروغ خواهد گفت : (( نه )) . اگر مطمئن هستيد كه كودك كاري را انجام داده ، انكار كودك را ناديده بگيريد و به اصل ماجرا بپردازيد و از كودك سؤال نكنيد . به جاي سؤال كردن به صورت يك جمله خبري به كودك بگوييد چه كاري انجام داده است . بهتر است در اين مثال مادر بگويد : (( واقعا از دستت عصباني شدم چون گلدان را شكستي ! ))
- به كودك بگوييد ، اگر راست بگويد كمتر جريمه مي شود و اگر دروغ بگويد جريمه اش دو برابر مي شود . به گفته خود عمل كنيد . تنبيهي كه در نظر مي گيريد نبايد آنقدر سخت باشد كه كودك ترجيح دهد دروغ بگويد . در اين صورت او براي فرار از تنبيه دروغ مي گويد و شانسش را امتحان مي كند . اگر شما نفهميد كه او دروغ گفته ، او از تنبيه فرار كرده است و اگر بفهميد هم چيزي از دست نداده است .
- ابتدا كودك را براي عمل نادرستش مثل شكستن گلدان تنبيه كنيد . و بعد به مسأله دروغ گويي او بپردازيد . يعني دو تنيبه جداگانه كه نبايد خيلي شديد باشد . و علت هر دو را برايش توضيح دهيد .اگر تنبيه بي اجازه دست زدن به شكلاتها اين است كه تا دو روز از خوردن شكلات محروم باشد ، به خاطر دروغ گويي دو روز ديگر هم اضافه مي شود . به اين ترتيب كودك مي فهمد كه اگر راست بگويد جريمه اش نصف خواهد شد .