تعیین علل دیسترس تنفسی در اطفال 6 ماهه تا 5 ساله در بیمارستان قائم مشهد، 80-1378

دکتر احمد هاشم زاده، دکتر فرهاد حیدریان

چکیده :

زمینه و هدف: دیسترس تنفسی از علل مهم بستری کودکان در بیمارستان و در اکثر موارد ناشی از سه بیماری مهم بنومونی، آسم و برونشیولیت حاد است . با توجه به بسیاری از علایم این بیماری ها مطالعه حاضر با هدف بررسی گسترده این سه بیماری انجام شد، تا با توجه به مجموعه یافته های بالینی، آزمایشگاهی و رادیولوژیک درک بهتری برای تشخیص و درمان بیماران داشته باشیم .

روش کار : در این مطالعه 238 کودک با علامت دیسترس در بخش اطفال بیمارستان قائم (عج) مشهد در طی سه سال بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند . روش مطالعه توصیفی بود که به صورت دو سال گذشته نگر و یک سال آینده نگر انجام شد . رابطه بین متغیرها از طریق آزمون مجذور کای به دست آمد .

یافته ها : طیف سنی بیماران بین شش ماه تا پنج سال بود . پنومونی ، آسم و برونشیولیت به ترتیب با 3/40 ، 3/30 و 8/16 درصد شایع ترین علل دیسترس تنفسی بودند .61% بیماران پسر و بقیه دختر بودند . سن متوسط ابتلای به آسم 6/36 ماه و برای برونشیولیت 3/10 ماه بود . شایع ترین علامت در بین این سه بیماری تاکی پنه بود . اکثر بیماران در زمستان و در درجه بعد در پاییز بستری شده بودند . نمای رادیولوژیک غالب در پنومونی، انفیلتراسیون در نسج ریه و در آسم و برونشیولیت حاد، پر هوایی ریه ها بود .

نتیجه گیری : برای تشخیص علت دیسترس تنفسی در کودکان بایستی توجه کافی به علایم و نشانه های موجود و نیز یافته های آزمایشگاهی و رادیولوژیک بیمار نمود تا بتوان به تشخیص صحیح دست یافت . در این مطالعه مشخص شد شایع ترین علل دیسترس تنفسی در کودکان زیر پنج سال به ترتیب پنومونی، آسم و برونشیولیت حاد می باشد .

واژگان کلیدی: دیسترس تنفسی، پنومونی، آسم، برونشیولیت