بررسي هيپوگناديسم در بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور

شماره نود و يك ، سال چهل و نهم
بهار 1385

دكتر رضا رجبيان¹، دكتر رباب ابوترابي²، دكتر شكوفه بنكداران³، دكتر زهرا بديعي⁴،

دكتر محمد خواجه دلوئي⁵

تاريخ دريافت: 11/3/84 - تاريخ پذيرش: 24/1/84

خلاصه

مقدمه: گرچه درمان هاي جديد باعث طولاني شدن عمر و بهبود كيفيت زندگي بيماران مبتلا به تالاسمي شده است ولي هنوز مشكلات زيادي از جمله عوارض اندوكرين و به خصوص هيپوگناديسم در اين بيماران شايع است که به علت رسوب آهن در سلولهای گنادتروپ هيپوفيز ذکر گرديده است. هدف از اين مطالعه بررسي شيوع و شناسايي عوامل د خيل در ايجاد هيپوگناديسم در بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور مي باشد.

روش کار: در اين مطالعه توصيفی 47 بيمار تالاسمي ماژور با سن بالاتر از 14 سال که در سال 1383 به بيمارستان دکتر شيخ مراجعه کرده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند، جهت بررسی هيپوگناديسم. ميزانFSH, LH و استراديول در زنان و در مردان ميزان تستوسترون اندازه گيري و رابطه آنها با متغيرهائي شامل شروع و طول مدت دريافت ترانسفوزيون خون و طول مدت و دوز دسفرال دريافتي، سطح فريتين و يافته هاي باليني مربوط بررسی گرديد. مشخصات فردی، نتايج آزمايشگاهی در پرسشنامه ای ثبت گرديد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصيفی و آزمونهای تی و من ويتنی پردازش شد.

نتايج: ميانگين وزن اين بيماران 4/8±5/42 كيلوگرم و ميانگين قدي اين بيماران 2/10 ±151 سانتيمتر بود. فراواني كوتاهي قد و كم وزني1/68% و فراواني هيپوگناديسم در اين بيماران 8/63% بود. شيوع هيپوگناديسم هيپوگنادوتروفيك در جنس مذكر بيشتر بود (025/0=p) اما رابطه معني داري بين هيپوگناديسم با طول مدت ترانسفوزيون خون، زمان شروع و دوزدسفرال دريافتي و سطح فرتين وجود نداشت.

نتيجه گيري : عوارض اندوكرين بيماري تالاسمي متفاوت مي باشد و با توجه به يافته هاي فوق به نظر مي رسد عوامل ديگري غير از افزايش تجمع آهن در ايجاد عارضه هيپوگناديسم د خالت داشته باشد.

واژه های كليدي : تالاسمي ماژور، هيپوگناديسم، عوارض آندوکرين