پنومونی دريافت فايل pdf

پنومونی

به التهاب پارانشیم ریه پنومونی گفته می شود که در دوره کودکی شایعتر است اما بیشتر در دوره شیرخوارگی و اوایل کودکی رخ می دهد.

از نظر بالینی:

پنومونی می تواند به صورت بیماری اولیه و یا به عنوان عارضه یک بیماری دیگر رخ دهد.

عوامل ایجاد کننده پنومونی :

1 – ویروسی

2 – باکتریایی

3 – مایکو پلاسما

4 – آسپیداسیون مواد خارجی

عامل بیماریزا می تواند اغلب از طریق استنشاق یا جریان خون وارد ریه شود.

علایم پنومونی :

1-تب : معمولاً خیلی بالا

2- تنفس : سرفه در ابتدا خشک و سپس دارای خلط سفید رنگ

3- رفتار : بی قراری، تحریک پذیری، لتارژی

4- گوارش : اسهال و استفراغ، دل درد و بی اشتهایی

اقدامات درمانی :

1-استفاده از آنتی بیوتیک ( مثل آموکسی سیلین خوراکی که برای درمان سرپایی شیرخواران و کودکان کمتر از پنج سال )

2- دادن مایعات خوراکی فراوان ( مثل دادن چای ولرم با عسل و عسل و آبلیمو در کودکان بالای یک سال به بهبودشان کمک می کند )

3- تجویز اکسیژن با بخور خشک

- تجویز داروهای ضد سرفه و ضد تب ( بهتراست داروهای ضد سرفه قبل از غذا و زمان استراحت استفاده شود. )

اقدامات پرستاری :

1-بررسی کامل تنفس، تجویز اکسیژن و آنتی بیوتیک که درمان حمایتی و علامتی است انجام شود.

2- به منظور پیشگیری از از دهیدراتاسیون در مرحله حاد بیماری مایعات به طور وریدی تجویز شود.

3- درناژ و فیزیوتراپی تنفسی معمولاً هر چهار ساعت یک بار و یا با توجه به وضعیت کودک به دفعات بیشتر انجام شود.

4- کودکانی که سرفه غیر مؤثر دارند و یا در ترشحات که تخلیه کنند مشکل دارند برای باز نگهداشتن راه های هوایی آنها به خصوص در شیر خواران ساکشن ضرورت دارد.

5- در صورت نیاز به اکسیژن از چادر اکسیژن استفاده شود و یا از طریق سوند بینی اکسیژن تجویز شود.

6- اگر سرفه موجب آشفتگی شود باید از ضد سرفه ها استفاده کرد.

7- برقرار کردن آرامش به بیمار و شرکت دادن اعضای خانواده در مراقبت و تشویق کردن آنها به پرسش و برقراری ارتباط مناسب

8- در جهت بررسی پیشرفت بیماری و تشخیص سریع عوارض ، علایم حیاتی و صداهای ریوی باید کنترل شود.