رشد فيزيكي نسبت به سال اول زندگي كمتر و يكنواخت تر مي باشد . ولي در طي دوران پيش از دبستان و قبل از بلوغ در زمينه هاي اجتماعي ، احساسي و عاطفي رشد قابل توجهي در بچه ها وجود دارد .
رشد فيزيكي :
بعد از يك سالگي به وزن كودك هر ساله بطور ميانگين 2 تا 3 كيلوگرم اضافه ميشود، تا زماني كه سن كودك به 9 تا 10 سالگي برسد . در اين هنگام افزايش وزني مشاهده ميشود كه اولين نشانه نزديك شدن فرد به سن بلوغ است . از 2 سالگي به بعد هر سال 6 تا 8 سانتيمتر به قد افزوده مي شود ، ولي تا زمان بلوغ سرعت بيشتر افزايش قد مشاهده ميشود . بطور كلي رشد بچههاي پيش دبستاني كند و يكنواخت است و بطور معمول تغييراتي در اشتها و دريافت غذا دارند كه براي والدين ناآگاه نگران كننده است . تنشهاي بين والدين و كودكان اغلب به علت مشكلات مربوط به غذا خوردن است و در زير تعدادي از مشكلات مهم آنها و پبشنهاداتي جهت حل هر شكل آمده است :
مادران بيان ميكنند كه: " كودك من به همان اندازه قبل غذا نميخورد ،وقتي او كوچكتر بود، بيشتر غذا ميخورد ". پاسخي كه به اين مادران داده ميشود اين گونه بايد باشد :" انتظار ميرود كه اين مساله پيش آيد . سرعت رشد در دوران كودكي آرام شده ، كودك به غذاي خيلي زيادي نياز ندارد " . والدين بايد بدانند كه نبايد از يك كودك 3 ساله انتظار داشته باشند كه به اندازه يك نوزاد غذا بخورد و نيز نبايد انتظار داشته باشند كه به اندازه يك فرد بزرگسال اشتها داشته باشد. اگر كودك كل وعده غذايش را هم نخورد ، والدين نبايد شكايت كنند . به علاوه اشتهاي يك كودك وابسته به سطح فعاليت اوست ، همچنين بستگي به اين دارد كه آيا كودك سالم است يا بيمار ميباشد . والدين بايد بدانند كه در دوران كودكي علاقهها و عدم علاقهها به غذاهاي مختلف به سرعت تغيير مييابد و دوست داشتن يا دوست نداشتن غذا تحت تاثير دماي غذا ، ظاهر و طعم غذا ميباشد ." كودك من هميشه با حجم كم غذا ميخورد و هرگز وعده غذايش را تمام نميكند ." پاسخي كه به مادران داده ميشود اين است كه بچه ها معدههاي كوچكي دارند .