فقر و روانپزشكي

دكتر مباركي

فقر يكي از مهمترين عوامل اختلالات روانپزشكي است ( گزارش سازمان جهاني بهداشت) .

با توجه به گستردگي اثر فقر در جنبه هاي مختلف زندگي و فراواني علل مختلفي كه براي ايجاد اختلالات روانپزشكي مطرح شده فقر مي تواند بطور مستقيم و غير مستقيم در ايجاد شروع- شدت – مدت و نحوه پاسخ به درمان اين اختلالات دخالت كند.

از نظر سبب شناسي علل اختلالات روانپزشكي به سه دسته زير تقسيم ميشود:

1) عوامل زيستي

2) عوامل رواني

3) عوامل فرهنگي اجتماعي

هر كدام از اين دسته ها داراي زير مجموعه هايي است ; بعنوان مثال: عوامل اجتماعي به زير مجموعه سياسي – اقتصادي- فرهنگي – ديني و در دو بخش عمده جامعه و مدرسه تقسيم ميشود.

و يا عوامل زيستي به عوامل ژنتيك – بيوشيمي – و فيزيكي و ..... تقسيم ميشود.

فقر به دليل مشكلاتي كه در تغذيه ، نوع و مقدار مواد غذايي دارد بطور مستقيم و غير مستقيم در بيولوژي رشد كودك اثر ميگذارد . با اثر روي سلولهاي مغز و نوروترانسميترها باعث كم هوشي و يا اختلالات ديگر روانپزشكي ميشود.

كمبود ويتامينها پروتئين و مواد كمياب ( روي – مس و ....) از جمله ديگر علل بيماري هستند.

در اصل مقاله به بررسي دقيقتر مسئله و اثر فقر در سه قسمت بهداشت – پيشگيري – درمان بيماريهاي رواني ميپردازيم.