صرع بعد از تروما (ضربه)

دكتر سيدحسين حسن پور آونجي

متخصص كودكان و نوزادان، فوق تخصص مغز و اعصاب- بيمارستان كودكان حضرت علي اصغر (ع)

دانشگاه علوم پزشكي ايران

صرع بعد از ضربه به حملات تشنجي تكرار شونده گفته مي شود كه بعد از ضربه به جمجمه و صدمات مغزي ايجاد مي شود و حدود 5-10 درصد اپي لپسي را تشكيل مي دهند.

اين حملات بر حسب زمان بروز بعد از ضربه به جمجمه به سه گروه P P HGLDM ، (بلافاصله) (DOÃ (زودرس) ،DW / (ديررس) تقسيم مي شوند.

گزارشات مختلف آمارهاي متفاوتي از شيوع و انواع اين حملات ارائه مي دهند. چنانچه كه در ايالات متحده كه شيوع اپي لپسي را در مردم عادي 2 ± 5 Ã درصد جمعيت گزارش مي نمايند فراواني صرع به دنبال تروماي نفري را به طور كلي افزايش يافته Ã 2 ± 2 درصد جمعيت شهري بوده ولي در آنهايي كه نياز به بستري در بيمارستان پيدا مي كنند به 5 درصد موارد افزايش يافته Ã در صورتي كه در بيماران دچار ضربه و با 6&* كمتر از 9 به ميزان 15 ± 10 درصد د بالغين و 30 ± 35 درصد در كودكان افزايش مي يابد و در جمعيت هاي با ريسك بالا مانند نظاميان و سربازان با ضربهاي سوراخ كننده جمجمه تا 50 درصد افزايش مي يابد. حدود 80 درصد از ا ولين حملات تشنج بعد از ضربه هاي مغزي در 2 ساله افول بعد از ضربه ايجاد مي شود گرچه 2/1 آنها در سال اول بروز مي نمايد و اكثر موارد حملات اول به صورت فوكال بوده كه در بعضي موارد ممكن است به طور ثانويه جنراليزه شود و بيشتر آنها در سن زير 5 سال بروز مي نمايد و 10 درصد از آنها ممكن است به تشنج هاي پايدار تبديل شوند. درمان حملات تشنج مانند ساير موارد تشنجات بر اساس نوع و داروي كودكاني كه دچار ضربه مغزي شده ولي تشنج نكرده اند ممكن است از بروز حملات زودرس جلوگيري نمايد.در صورتي كه تاثيري بر پيشگيري از حملات دي رس ندارد. البته حملات تشنجي به خودي خود براي بيماران و همراهان ترسناك و وحشتناك مي باشد و برخورد مناسب با حفظ خونسردي و مهارت لازم را نيازمند است. ولي بايد توجه داشت در بيماران دچار سانحه و حادثه كه ممكن است مشكلات متعددي داشته باشند بروز حملات تشنجي مشكلي افزون بر ساير مسايل و مشكلات آنها بوده كه خود در مواقع سوانح و حوادث غيرمترقبه و ناگهاني بر حسب وسعت دامنه آن مي تواند چندين برابر گردد و دشواري ها و مشكلات عديده اي را براي گروه هاي كمك كننده و درمانگر و دولت و جامعه ايجاد نمايد. مطمئنا اقدامات پيشگيرانه در بروز تصادفاف و سوانحه از يك طرف و آگاهي جامعه و گروه هاي مسئول و تيم هاي درمانگر از نحوه برخورد و درمان هاي لازم با اين بيماران مي تواند از عوارض حاصل و آلام مترتب بر آنها بكاهد. لذا در اين مقاله در نظر است كه با بحث پيرامون چگونگي بروز حملات تشنجي به دنبال ضربه هاي مغزي و انواع Ã عوامل موثر در بروز Ã افزايريسك فراواني و درمان و پيشگيري از آنها گامي موثر در آموزش برخورد و درمان اين بيماران و جلوگيري از عوارض متعدد حاصل از آن برداشته باشيم. انشاءالله.