بررسی آلودگی به هلیکوباکترپیلوری در شیرخوران شیرمادر خوار در مقایسه با شیرخواران شیرخشک خوار

دکتر نرجس پیشوا- استاد گروه کودکان- فوق تخصص نوزدان- دانشگاه علوم پزشکی شیراز

دکتر زهرا علیان- دکتر محمد حقیقت

مقدمه: شیرمادر دارای آنتی بادی های ضدباکتری و ضد ویروسی می باشد قسمت زیادی از این آنتی بادیها، IgA ترشحی است که مانع از اتصال مکیروارگانیم به مخاط روده می شود. آنتی بادی های موجود در شیرمادر باعث ایمنی گوارش در برابر ارگانیسم هایی می شوند که از این راه وارد بدن میشوند. در بیشتر افراد آلودگی به هلیکوباکترپیلور در اوایل عمر (قبل از 5 سالگی) صورت می گیرد. گرچه مکانیسم دقیق انتقال هلیکوباکترپیلوری هنوز معلوم نیست، ولی در تماسهای نزدیک و خانوادگی شانس انتقال فرد به فرد زیاد است.

هدف: هدف از این مطالعه تعیین نقش شیرمادر در پیشگیری از عفونت هلیکوباکترپیلوری در شیرخواران است.

روش کار: 90 نمونه مدفوع به صورت راندم از شیرخواران سنین 2 تا 6 ماهه جمع آوری شد که از این تعداد 47 نفر شیرمادر خوار و 43 KTV شیرخشک خوار بودند همچنین 90 نمونه سرم از مادران این شیرخواران جمع آوری شد. نمونه مدفوع بروش کیت HPAT که تست کیفی بر اساس ELISA می باشد مورد آزمایش قرار گرفت و نمونه سرم مادران نیز به روش ELISA از نظر آنتی بادی هلیکوباکترپیلوری مورد آزمایش قرار گرفت.

نتایج: میزان عفونت هلیکوباکترپیلوری در کل شیرخوران 5/45% بود. رابطه معناداری بین آنتی بادی مادر و آلودگی در شیرخوارانی که شیرمادر یا شرخشک مصرف می کردند وجود نداشت(P value=0. 89 ) در صورتیکه رابطه معناداری بین تغذیه با شیرمادر و کاهش عفونت با هیلکوباکتر پیلوری در شیرخواران مشاهده شد. (P value=0.006 )

نتیجه گیری : بنظر می رسد شیرمادر اثر پیشگیری کننده ای در ابتلا شیرخواران به عفونت هلیکوباکترپیلوری دارد