پیش آگهی کودکان مبتلا به سندرم گیلن باره بررسی ده ساله در بیمارستان قائم (عج) مشهد

دکتر فرح اشرف زاده، دانشیار و فوق تخصص اعصاب کودکان

دکتر محمد فرجی، استاد و جراح مفزو اعصاب

دکتر امیر شهریار آریامنش، دستیار ارتوپدی

زمينه و اهداف : سندرم گيلن باره (GBS) شايعترين علت فلج شل حاد در كودكان است. با پيشرفت جنبه‌هاي الكتروفيزيولوژي و شناخت ايمنولوژيكي در بروز اين سندرم، تقسيم‌بندي جديد و درمان‌هاي نوين ارائه شده است كه سبب بهبود پيش آگهي بيماري گشته است امانتيجه‏ بخشی (outcome) طولاني مدت بيماران بر حسب نوع GBS در مطالعات متعدد، متفاوت گزارش شده است، به اين دليل در اين مطالعه outcome طولاني مدت كودكان مبتلا به GBS مورد بررسي قرار گرفته است.

روش : 30 كودك در طي 10 سال با تشخيص گيلن باره در سرويس اطفال بيمارستان قائم وابسته به دانشگاه علوم پزشكي مشهد، بستري شدند. اين بيماران از نظر سن، جنس، سابقه عفونت مقدم بر فلج، وجود يا عدم وجود درگيري اعصاب كرانيال و سيستم اتونوم ، مطالعه و رابطه اين متغيرها با مدت بستري و نتيجه‏بخشي 5/1 ساله آنها بررسي شد.

نتايج : از 30 كودك مورد مطالعه 14 تا (7/46%) در سن قبل از مدرسه و 16 مورد (3/53%) بالاي 6 سال بودند، 15 بيمار (7/66%) سابقه عفونت تنفسي اخير و 8 مورد (7/26%) سابقه عفونت گوارشي داشتند. ابتلاي اعصاب كرانيال در 7/46% بيماران و درگيري سيستم اتونوم در 7/26% مشاهده شد. 14 مورد (7/46%) دچار نوع دميلينيزان ، 8 بيمار (7/26%) نيز به نوع اكسونال حركتي و 8 كودك (7/26%) نوع اكسونال حركتي - حسي مبتلا بودند.

11 بيمار (7/36%) كمتر از يك هفته و 19 مورد (3/63%) بيش از يك هفته بستري بودند. از بين عوامل فوق، نوع GBS با طول مدت بستري در بيمارستان رابطه معني‌دار داشت (028/0=P).

دو سوم بيماران تا 5/1 سال پيگيري شدند. 15 مورد (71%) بهبودي كامل و 6 بيمار (5/28%) سكل عصبي داشتند، بررسي عوامل مذكور با نتيجه بخشي بيماري فوق نشان داد كه درگيري سيستم اتونوم (02/0=P) و نوع اكسونال حركتي ـ حسي (004/0=P) با عوارض عصبي بيشتري همراه هستند. مرگ و مير مشاهده نشد .

واژگان كليدي : سندرم گيلن باره ـ كودكان ـ نوروپاتي اكسونال حركتي ـ نتيجه بخشي