ولوواژينيت در كودكان
دكتر محمد اسماعيلي*؛ فوق تخصص كليه كودكان، دانشيار گروه كودكان، دانشگاه علوم پزشكي مشهد
دكتر حميدرضا كيانيفر؛ فوق تخصص گوارش اطفال، استاديار گروه كودكان، دانشگاه علوم پزشكي مشهد

خلاصه
هدف: هدف از اين مطالعه ارزيابي علائم باليني، يافتههاي ميكروسكوپي و كشت از ترشحات واژن و پاسخ درماني در دختران دچار ولوواژينيت ميباشد.2 تا 8 سال كه با علائم / روش مطالعه: در طي يك دوره شش ساله، 171 دختر در محدوده سني 5 ادراري تناسلي به درمانگاه بيماريهاي كليه و مجاري ادرار كودكان مراجعه داشتند بهطور گذشتهنگر مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به علائم باليني، انجام اسمير و كشت از ترشحات مخاطي ناحيه وستيبول واژن مد نظر قرار گرفتند و از داروهاي موضعي و سيستميك جهت درمان استفاده شد.

يافته ها: يافته باليني شامل سوزش ادرار، اريتم، درد، خارش و ترشح از واژن بود. در 27 % موارد باكتريهاي پاتوژن كشت شدند كه استرپتوكوك پيوژن شايعترين جرم بود. باكتريهاي رودهاي غير پاتوژن در 43 % موارد جدا شدند و در 30 % موارد هيچگونه ميكروبي رشد نكرد. ارتباط معنيداري بين رشد باكتريهاي پاتوژن و ترشح چركي از واژن وجود داشت. در بيمارانيكه داراي كشت مثبت به ويژه از باكتريهاي غير پاتوژن بودند عدم رعايت بهداشت موضعي بهعنوان عامل مرتبط وجود داشت. وجود لكوسيت در اسمير ترشحات با رشد باكتريهاي پاتوژن نيز مرتبط بود. در هيچيك از بيماران كانديدا و ميكروبهاي منتقل شونده از طريق تماس جنسي كشف نشد. چسبندگي لبهاي ژنيتال در تعداد قابل توجهي از بيماران ديده شد. در بيمارانيكه داراي كشت مثبت پاتوژن بودند آنتي بيوتيك مؤثر بود. در بقيه بيماران رعايت بهداشت موضعي و استفاده از كرم استروژن اثر بخش بود.

نتيجه گيري: معاينه فيزيكي ناحيه تناسلي در تمام دختران دچار علائم ادراري و تناسلي بايستي انجام شود. آنتيبيوتيك فقط در بيماران داراي كشت مثبت باكتريهاي پاتوژن ضرورت دارد. درمان با داروهاي ضد قارچ موضعي بطور معمول جايگاهي ندارد و رعايت بهداشت موضعي و استفاده از استروژن موضعي در اكثر بيماران سبب بهبودي ميشود.

واژههاي كليدي: ولوواژينيت، واژينيت، ترشح واژينال، دختران قبل از بلوغ، كودكان