دكتر اشرف محمد زاده ، دكتر احمد شاه فرهت ،محور اميري - بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان بيمارستان امام رضا ( ع) – مشهد
يكي از اهداف نوزادان نارس مسائل تغذيه اي مي باشد عدم هماهنگي بين علم بلع و مكيدن و تنفس و مشكل وزن گيري از عواملي است كه تغذيه در اين نوزادان را از راههاي غير دهاني از جمله تغذيه لوله اي پيشنهاد مي كند با توجه به اينكه تغذيه دهاني راه طبيعي مي باشد و با توجه به اينكه هر چه تغذيه از اين راه زود تر شروع شود نوزاد نارس زودتر به تغذيه كامل دهاني مي رسد لذا اين بررسي در بخش هاي مراقبت هاي ويژه نوزادان بيمارستان امام رضا ( ع) به صورت مقايسه اثر تغذيه دهاني و لوله اي بر ميزان اشباع اكسيژن شرياني انجام شده است .
روش كار : كليه نوزاداني كه در مدت چهار ماه در اين بخش با وزن مساوي يا كمتر از 1500 گرم بستري و هيچ گونه مشكل خاصي بعد از 48 ساعت نداشته و فقط مراقبتهاي روتين دريافت مي كرده اند مورد بررسي قرار گرفته اند وقتيكه ميزان شير مصرفي آنها به 100 سي سي براي هر كيلو گرم وزن بدن در روز مي رسيد مورد ارزيابي قرار مي گرفتند به طوري كه در دو نوبت صبح و بعد از ظهر يك تغذيه دهاني و يك تغذيه لوله اي آنها متوسط اشباع اكسيژن به وسيله دستگاه پالس اكسي متري ثبت مي شد زمان تغذيه لوله اي و پستاني هر كدام 20 دقيقه بود در طي مطالعه تعداد ضربان قلب و درجه حرارت نوزاد كنترل درصورت مشاهده هيپوترمي يا برادي كاردي انجام تست متوقف و به روز بعد موكول مي شد اطلاعات با نرم افزار آماري SPPS و تست تي دانشجويي مورد تجزيه و تحليل قرار مي گرفت .
نتايج : تعداد 47 نوزاد درمدت مطالعه ارزيابي شدند متوسط وزن تولد 165± 1267گرم متوسط سن حاملگي 2±32 هفته ونسبت دختر به پسر 2/1مي باشد . ميزان اشباع اكسيژن شرياني در دو نوبت صبح و بعدازظهر بين تغذيه لوله اي و دهاني تفاوت آماري بارزي نداشت . ( p=0.28 در نوبت صبح و P=0.38 در نوبت عصر ) . هيچ گونه عارضه هيپوترمي و برادي كاردي مشاهده نشد
نتيجه گيري : با توجه به اينكه اشباع اكسيژن شرياني در دو روش مورد مطالعه تفاوت آماري بارزي نداشت لذا به نظر مي رسد تغذيه از راه دهاني كه يك راه طبيعي است و به علت تماس پوستي بين مادر و نوزد باعث برقراري پيوند عاطفي محكم بين مادر و نوزاد و تطابق اجتماعي بهتر نوزاد مي شود ارجح تر است و در نزديكترين زمان ممكن به زمان تولد بايستي تغذيه از پستان مادر شروع شود .
مقايسه اثر تغذيه دهاني و لوله اي بر ميزان اشباع اكسيژن شرياني