د كتر فريبا طرهاني1، مرضيه مومن نسب1، دكتر بهرام دلفان1،دکتر امیر هومن کاظمی. آذر زنده كار2، مهيار زمان3

1ـ اعضاء هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي لرستان2ـ كارشناس پرستاري3ـ دانشجوي پزشكي

 

خلاصه

اهداف:

هيپربيلي روبينمي يك مشكل شايع و اكثراً خوش خيم نوزادي است كه در 80% نوزادان نارس و
60% نوزادان ترم رخ مي دهد. از روش هاي درمان زردي فتوتراپي، تعويض خون و تجويز برخي مواد خوراكي از قبيل شاركول، كلستيرامين و آگار است كه با ممانعت از جذب روده اي بيلي روبين سطح سرمي آن را مي كاهند. در فرهنگ بومي ايران و بويژه در استان لرستان از ترنجبين به عنوان كاهنده زردي نوزاد به كرات استفاده مي شود. هدف اين تحقيق بررسي اثر ترنجبين خوراكي در كاستن زردي نوزادان است.

مواد و روش ها:

اين مطالعه به صورت كارآزمايي باليني در نوزادان رسيده با وزن بالاي 2500 كيلوگرم و بدون هرگونه فاكتور خطر انجام شد. در گروه مورد (41 نوزاد) cc/kg1 هر 12 ساعت، سوسپانسيون 30 گرم درصد ترنجبين خوراكي علاوه بر فتوتراپي و در گروه شاهد فتوتراپي به تنهايي انجام و سطح بيلي روبين توتال و مستقيم هر 24 ساعت اندازه گيري شد. نتايج با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون هاي آناليز واريانس يك طرفه و آزمون t تجزيه و تحليل شد.

يافته ها:

آزمون t نشان داد طول مدت بستري بين دو گروه تفاوت معني داري نداشته است. همچنين
بيلي روبين توتال و مستقيم دو گروه بعد از 24 ساعت تفاوت معني داري نداشته است (34/0p=) ولي بيلي روبين مستقيم 48 ساعت پس از شروع ترنجبين به طور معني داري پايين تر از گروه شاهد بود (014/0p=).

بحث و نتيجه گيري:

عليرغم باورهاي بومي مبني بر تاثير ترنجبين در كاستن زردي نوزادي تجويز اين ماده اثر قابل توجهي در درمان زردي نداشته و به عنوان درمان زردي پيشنهاد نمي شود.

كلمات كليدي : ترنجبين ،  زردي نوزادي