استئوپتروز پنجم(گزارش سه مورد نادر)

دکتر ماهرخ ایمانی مقدم: استادیار گروه رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه:استئوپیتروز اختلال استخوانی است که ناشی از نقص در تمایز عملکرد سلولهای استئوکلاست می باشد . فرم مغلوب بیماری که شدیدتر است در نوزادان وبچه های کوچک دیده می شود. بیماران مبتلا به استئوپتروز وبدخیم علائمی از اختلالات نورولوژیک و هماتولوژیک ، شکستگی متعدد استخوان های دراز، هپاتواسیلنومگالی ، هیدروسفالی، عقب ماندگی، ذخنی و استئومیلیت دارند .

یافته ها:نماهای رادیوگرافیک فک در 3 مورد مبتلا به اسئوپتروز بدخیم شامل، افزایش دانستیه استخوان، تاخیر در رویش دندانها، وجود دندانهای رویش نیافته، ضخیم شدگی لامینادورا، ریشه های دندانی محوو نامشخص، ضایعات التهابی دندانی و از بین رفتن مرز تشخیصی بین استخوان اسفنجی و استخوان کورتیکال بود.

نتیجه گیری :دندانهای و ساختمانهای پریودونتال بایستی در این بیماران از سلامت خوبی برخوردار باشند تا احتمال ایجاد استئومیلیت فکین در آنها با حداقل برسد.

واژه های کلیدی:استئوپتروز بدخیم، استئوپتروز نوزادی، افزایش دانسیته استخوان