ارتباط معيارهاي انسدادي راه هوايي فوقاني در هيپرتروفي آدنوتونسيلار با فشار شريان ريوي

دكتر احسان خديوي¹، استاديار گروه گوش، گلو و بيني

دكتر محسن حري ²، استاديار گروه اطفال

دكتر منور افضل آقايي ³، استاديار گروه آمار

دكتر ابوالفضل طاهري ⁴، دستيار تخصي گوش، گلو و بيني

خلاصه

مقدمه: هيپرتروفي آدنوئيد و لوزه هاي كامي مي تواند موجب انسداد راه هوايي فوقاني و عوارض قلبي ريوي ناشي از افزايش فشار شريان ريوي گردد. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط اندكسهاي انسدادي راه هوايي فوقاني با ميزان فشار شريان ريوي در بيماران مبتلا به هيپرتروفي آدنوتونسيلار مي باشد.

روش كار و مواد: 32 بيمار با علائم انسادي ثانويه به هيپرتروفي آدنوتونسيلار وارد مطالعه شدند. فشار شريان ريوي به شكل غير تهاجمي با اكوكارديوگرافي كالر داپلر اندازه گيري شد و ميزان علائم انسدادي با معيارهاي باليني OSA و نيز نسبت آدنوئيد به نازوفارنكس در گرافي لترال گردن بررسي گرديد.

نتايج: 50% بيماران با OSA Score نرمال و 20% بيماران با OSA Score مشكوك و 50% بيماران مبتلا به OSA، دچار افزايش فشار شريان ريوي (20mmhg<) بودند كه تفاوت مشاهده شده از نظر آماري معنادار نبود (198/0=P).

ميانگين نسبت آدنوئيد به نازوفارنكس در گروهي كه داراي فشار شريان ريوي نرمال بودند 048/0 ± 61/0 و در گروه مبتلا به پرفشاري شريان ريوي 09/0 ± 75/0 بود كه تفاوت مشاهده شده معنادار مي باشد. (016/0=P).

نتيجه گيري كلي: با توجه به ارتباط مستقيم ميانگين فشار شريان ريوي با نسبت آدنوئيد به نازوفارنكس در هيپرتروفي آدنوتونسيلار مي توان از اين معيار براي پيشگويي پرفشاري شريان ريوي استفاده نموده و از مشورت با كارديولوژيست قبل از مداخله جراحي سود برد.

كلمات كليدي: هيپرتروفي آدنوتونسيلار، ميانگين فشار شريان ريوي، اكوكارديوگرافي، نسبت آدنوئيد به نازوفارنكس، OSA score