سنگ صفراوی کاذب در جریان سفتریاکسون تراپی کودکان

دکتر محمدرضا اسماعیلی*؛ فوق تخصص گوارش اطفال،استادیار گروه کودکان علوم پزشکی بابل

دکتر علیرضا اسدی؛ دستیار اطفال، دانشگاه علوم پزشکی بابل

دکتر حاجی قربان نورالدینی ؛ متخصص رادیولوژی،دانشگاه علوم پزشکی بابل

دکتر مریم سالاری ؛ پزشک عمومی ،دانشگاه علوم پزشکی بابل

خلاصه

هدف: سفتریاکسون به طور نسبتا گسترده در درمان عفونت های کودکان به کار می رود که ممکن است با عوارضی همراه باشد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی یافته های غیرطبیعی اولتراسونوگرافی دستگاه صفراوی(سنگ یا sludge) در جریان سفتریاکسون تراپی و ارتباط این عارضه با محدودیت در خوردن، سن و جنس، و کمبود g6pd صورت گرفت.

روش مطالعه: مطالعه به روش نیمه تجربی (Quasi Experimental) انجام شد. سونوگرافی اولیه قبل از شروع سفتریاکسون و سونوگرافی مجدد در 48 تا 24 ساعت پس از شروع درمان و همچنین در روزهای پنجم، هفتم، دهم و چهاردهم در صورت تداوم درمان انجام شد.در صورت وجود یافته های غیر طبیعی (sludge یا سنگ صفراوی) سونوگرافی مجدد هفته ای 1 بار در 2 هفته اول و سپس هر 2 هفته 1 بار تا از بین رفتن این عارضه انجام شد. سپس اطلاعات توسط نرم افزار spss و تست های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. P<%5) سن، جنس، مدت زمان درمان و کمبود G6pD تاثیری در بروز این عارضه نداشت در 4 مورد سنگ یا sludge صفراوی حتی پس از دریافت 1 تا 2 دوز سفترویاکسون بروز نمود. کوتاه ترین زمان از بین رفتن این عارضه یک روز بعد از تشکیل و طولانی ترین زمان آن 17 روز بود.

نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه میزان بروز سنگ یا sludge صفراوی در جریان درمان با سفتریاکسون 5/18% بود و محدودیت در خوردن تاثیر زیادی در ایجاد این عارضه داشت.

واژه های کلیدی : سفترویاکسون،سنگ کاذب صفراوی، ناشتا، دفع دارو