كودكان ايراني و چگونگي ابراز احساسات در آينده‏

دكتر اصغر دادخواه

دانشيار – دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي

كودك در هر دوره رشد ، ويژگيهاي معيني از لحاظ عاطفي پيدا ميكند كه او را با دوره هاي قبل يابعد ‏متفاوت مي سازد . در آخرين مرحله كودكي ( 7 تا 11 سالگي ) ياد مي گيرد چگونه واكنشهاي عاطفي و ‏هيجاني خود را كنترل كند. ابراز چهره اي كه با هيجان معيني همراه است به وضوح ديگران را از حالت ‏هيجاني و عاطفي شخص آگاه مي كند. در تحقيق حاضر محققان در پي آنند تا دريابند كه كودكان ايراني ‏در موقعيتهاي مختلف عاطفي چگونه عواطف خود را نشان مي دهند و آيا در بكار بردن روشهاي مختلف ‏در مخفي كردن عواطف با يكديگر تفاوت دارند.‏‎ ‎نمونه تحقيق شامل 57 دانش آموز كلاس چهارم دبستان ‏‏(دختر 29 نفر؛ پسر 28 نفر) تهران بود كه بصورت نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. داده ها از طريق ‏مقياس ابراز عاطفي و مصاحبه ابراز عاطفي (‏Display Interview‏) حضوري جوع آوري شدند.‏‎ ‎يافته ‏هاي اين تحقيق نشان مي دهد خنثي سازي ‏‎(Neutralization)‎‏ از رايج ترين مكانيسم ها در چگونگي ‏مخفي سازي عواطف در هر چهار عاطفه مورد تحقيق غمگيني ، خوشحالي ، خشم و ترس مي باشد . بر ‏اساس اطلاعات بدست آمده 33%‌ براي آنكه غم خود را نشان ندهند سعي مي كردند تا چهره اي بي ‏تفاوت و عادي از خود نشان دهند تا هيچگونه عاطفي معني داري از آنها بروز ننمايد‎,‎‏ و. از اجتناب ‏‎( Avoidance )‎‏ استفاده مي كردند . بر خلاف خوشحالي ، خشم و ترس كودكان در حالت غمگيني ‏بجاي ابراز چهره اي از ابراز رفتاري بيشتر براي مخفي سازي غمگيني استفاده مي كردند . يعني بجاي اينكه ‏چهره اي شاد يا بي تفاوت به خود بگيرند با عادي رفتار كردن و يا ترك موقعيت سعي مي كردند غمگيني ‏خود را پنهان سازند . بعلاوه ، نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد كه اكثريت دانش آموزان همانند ‏واكنششان به خوشحالي، خشم و ترس در مخفي سازي غم كاملاً توانا بودند