بررسي تجارب روحي، رواني نوجوانان مبتلا به تالاسمي

مهری گلچین، كارشناس ارشد- دانشكده پرستاري ومامايي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

مقدمه: نوجواني‌ يكي‌ از مهم ترين‌ و حساس ترين‌ مراحل‌ رشد و تكامل انسان مي باشد. يكي ‌از بيماري هاي‌ مزمن‌ که مي تواند‌ درروند آن مشکل ایجاد کند، بيماري‌ تالاسمي مي‌باشد. فرد مبتلا به تالاسمی ماژور که همواره نحت درمان و در تماس دایم با گروه پزسکی است ممکن ایت احساسات متفاوت با دیگران داشته باشد و در ارتباط با افراد هم سن خود دچار مشکلاتی شود. بنابراین بررسی تجارب روحی و روانی این نوجوانان می تواند در ارائه بهتر مرافبت ها به این قسر از طرف پرستاران کاربرد داسته باشد.

روش: نوع پژوهش حاضر كيفي و روش آن پديده شناسي است. جامعه مورد پژوهش را نوجوانان مبتلا به تالاسمي ماژور كه براي درمان به درمانگاه امام رضا (ع) در بيمارستان سيد الشهداء اصفهان مراجعه نموده اند. تشكيل داده است. نمونه گيري به صورت مبتني بر هدف بوده و تعداد شركت كنندگان 10 نفر بوده است. گرد آوري اطلاعات به مدت 2 ماه با استفاده از روش مصاحبه عميق انجام شد. تجزيه و تحليل داده ها بر اساس روش هفت مرحله كلايزي انجام شد

نتايج: يافته هاي حاصل از مصاحبه ها در 73 كد و 4 دسته تحت عنوان: 1- اثرات روحي تجربه شده از بيماري 2- اثرات رواني تجربه شده از بيماري در ارتباط با فرد، 3- اثرات رواني تجربه شده از بيماري در ارتباط با خانواده و 4- اثرات رواني تجربه شده از بيماري در ارتباط با جامعه قرار گرفتند.

بحث: نوجوانان مبتلا به تالاسمي با مشكلات روحي و رواني زيادي مواجه مي شوند لذا به وجود آمدن سياست هاي بهداشتي واجتماعي، به منظور برنامه ريزي صحيح براي پيشگيري و ارايه خدمات و حمايت هاي لازم از بيمار مبتلا به تالاسمي و ساير بيماري هاي مزمن امري ضروري است.

واژگان كليدي: نوجواني، تالاسمي، تجارب روحي و رواني