همه گير شناسي بيماران بستري در بيمارستان روان پزشكي ابن سينا مشهد 1382

شماره نود و يك ، سال چهل و نهم بهار 1385

دكتر محمد رضا فياضي بردبار¹، دكتر فاطمه بهداني²، دكتر پريا حبراني³

تاريخ دريافت: 25/3/84 - تاريخ پذيرش:23/11/84

خلاصه

مقدمه: برخي از اختلالات روان پزشكي نياز به بستري در بيمارستان دارند. آگاه بودن از اطلاعات همه گير شناسي بيماران روان پزشكي بستري كمك شاياني در برنامه ريزي براي اين گروه از بيماران مي نمايد. هدف از انجام اين پژوهش بررسی اطلاعات همه گير شناسي بيماران بستري در بيمارستان روان پزشكي خراسان (ابن سينا) می باشد.

روش کار: اين مطالعه توصيفي- مقطعي در بيماران بستري در بيمارستان ابن سينا در نيم سال اول 1382صورت گرفت. 863 بيمار در طی 6 ماه 1382بستري شده بودند. كه دسترسي به810 پرونده امكان پذير بود. مشخصات فردی، سابقه بيماری خانوادگی تشخيص و نوع بيماری در پرسشنامه ای جمع آوری گرديد. اطلاعات به دست آمده از پروندهها با استفاده از نرم افزار اکسل و SPSSپردازش شد.

نتايج: از810 بيمار مورد مطالعه، 28% زن و 72% مرد بودند. 65% بيماران در گروه سني 21-40 سال بودند. 73% بيماران ساكن شهر و بقيه ساكن روستا بودند. 55% بيماران بيكار، 5/18% خانه دار و بقيه شاغل بودند.

22% بيماران سابقه بستري قبلي در بيمارستان روان پزشكي داشتند. 26% آنها مواد مخدر مصرف مي كردند كه شايع ترين آن ترياك بود. 22% بيماران مورد بستري با تشخيص BMD-I، 12% با تشخيص اسكيزوفرني، 5/9% با تشخيصPTSD و 5/7% به علت سوء مصرف مواد بستري شده بودند. باقيمانده بيماران تشخيص هايي چون اختلال افسردگي اساسي، اسكيزوفرني فرم، اسكيزوفكتيو، اختلالات شخصيت، عقب ماندگي ذهني، اختلالات روان پزشكي ناشي از بيماران جسمي يا مصرف مواد داشتند.

نتيجه گيری: از آن جا كه اكثريت بيماران بستري به علت اختلالات شديد روان پزشكي مثل اسكيزوفرني و اختلال دو قطبي مي باشد. برنامه ريزي درماني مناسب و برنامه هاي پيشگيري از عود براي كاهش بستري آنها ضروري به نظر مي رسد.

واژه های كليدي: همه گير شناسي، اسکيزوفرنی، اختلالات روان پزشكي