تراکئوستومی   دريافت فايل pdf

اندیکاسیونهای تراکئوستومی :

• انتوباسیون طولانی مدت

• تسهیل تهویه کمکی

• عدم توانایی بیماردر اداره کردن ترشحات

• انسداد راه هوایی

• ناتوانی در انتوباسیون

• کمک به جراحی های بزرگ سروگردن

• کمک به اداره کردن ترومای زیاد وبزرگ سروگردن

مزایای تراکئوستومی نسبت به انتوباسیون :

• افزایش تحرک بیمار

• راه هوایی مطمئن وایمن تر

• افزایش راحتی

• تسهیل ساکشن کردن راه هوایی

• انتقال زودتر بیماران وابسته به ونتیلاتور ازICU

• آسیب مستقیم کمتر به حنجره

• افزایش تغذیه دهانی

• بهبود تکلم و صدا در اوردن

• کاهش مقاومت راه هوایی برای پیش برد جدا کردن از ونتیلاتور

• کاهش خطر پنومونی بیمارستانی

مراقبت از لوله تراکئوستومی :

v لوله تراکئوستومی را دور گردن بیمار محکم کنید.

v تعویض لوله تراکئوستومی:

اندیکاسیون تعویض لوله تراکئوستومی:کثیف شدن یا پارگی کاف

عوارض:قرار گرفتن در یک فضای نادرست،خونریزی و ناراحتی بیمار

در طی هفته اول از تعویض لوله تراکئوستومی اجتناب شود.

اولین تعویض تراکئوستومی توسط جراح باشد.

موارد مشکل برای انجام تراکئوستومی(چاقی،گردن کوتاه وچاق)،در این موارد باید وسایل انتوباسیون اماده باشد وبرای انتوباسیون اماده باشیم.

v مرطوب کردن هوای دمی در مراقبت از بیماران تراکئوستومی یک امر ضروری است.

v گرافی قفسه سینه

اگر در گرافی قفسه سینه قطر کاف عرضی لوله تراکئوستومی بیشتر از قطر تراشه باشد نشان میدهد که کاف بیش از اندازه باد شده و تراشه را بیش از حد متسع کرده است.

v فشار کاف تراکئوستومی باید بین 20تا25 میلیمتر جیوه باشد.

v فشار کاف کمتر از 18 میلیمتر جیوه ممکن است باعث افزایش چینهای طولی شده وباعث میکرو اسپیراسیون ترشحات جمع شده بالای کاف شود وخطرپنومونی بیمارستانی را افزایش دهد.

v زیاد بودن فشار کاف تراکئوستومی بالاتر از 25تا35 میلیمتر جیوه میتواند باعث افزایش فشار بر روی مویرگهای مخاطی شده وخطر ایسکمی وتنگی تراشه را افزایش دهد.

v فشار کاف باید بوسیله یک دستگاه کالیبره شده حداقل یکبار در هر شیفت اندازه گیری شده وثبت شود،همچنین باید بعد از هر گونه دستکاری لوله تراکئوستومی این کار باید انجام شود.

اندیکاسیون ساکشن کردن :

• وجود ترشحات در تراشه

• شک کردن به اسپیراسیون ترشحات معده در راه هوایی فوقانی

• افزایش PIP وقتی بیمار به ونتیلاتور وصل است.

• افزایش تعداد تنفس یا سرفه کردن یا هر دوی انها

• بدتر شدن تدریجی یا ناگهانی ABG

• شروع ناگهانی دیسترس تنفسی وقتی که از باز بودن راه هوایی مطمئن نیستیم.

جداکردن از تراکئوستومی :

وضعیت بالینی پایدار برای 48-24 ساعت بعد از جداکردن از ونتیلاتور

استومای تراکئوستومی میتواند بطور مشخص بهم نزدیک شود یا درطی 72-48ساعت پس از برداشتن لوله بسته شود.

باد کاف تراکئوستومی را خالی کنید ولوله را درپوش بگذارید.

توانایی برای نفس کشیدن وپاک کردن ترشحات راه هوایی از اطراف یک لوله کوچک ودرپوش گذاشته شده از یافته های مهم برای خارج کردن لوله تراکئوستومی است.

بیمارانی که در نفس کشیدن از طریق لوله تراکئوستومی در پوش گذاشته شده ناتوان هستند باید بوسیله اندوسکوپی فیبراپتیک قابل انعطاف از نظر ضایعات راه هوایی وعدم کفایت عملکرد راه هوایی مورد بررسی قرار گیرند.

عوارض تراکئوستومی :

• عوارض در 40٪-5٪ موارد تراکئوستومی اتفاق می افتد.

• مورتالیتی کمتر از 2٪ موارد

• عوارض بیشتر در موارد اورزانسی،بیماران خیلی بدحال وبچه های کوجک اتفاق می افتد.

• تراشه

• گرانولوما

• فیستول تراشه به مری

• کمتر از 1٪بیماران به علت فشار کاف تراکئوستومی دچار نکروز فشاری تراشه و یا مخاط مری میشوند.

• ریسک فاکتورها:فشارهای بالای کاف،وجود سوند معده،حرکات بیش از حد لوله وبیماری زمینه ای دیابت ملیتوس.

آموزش والدین :

موارد زیر باید به والدین آموزش داده شود:

• ساکشن کردن

• مراقبت از منفذ

• مرطوب سازی

• اکسیژن رسانی

• مراقبت و کنترل وسایل

• تراکئوستومی اورژانس

• احیای قلبی ریوی

مراقبتهای لازم بعد از تراکئوستومی درمنزل:

1- در صورت هوشياری قلم وکاغذ جهت برقراری ارتباط در اختيار وی قرار دهيد.

2- بهتر است وضعيت بيمار نيمه نشسته باشد.

3- از ثابت بودن لوله تراکئوستومی بوسيله بندهای آن مطمئن باشيد.

4- بهداشت دهان و دندان فراموش نشود.

5-برای شروع رژيم غذايی (بدون لوله بينی معده ) بهتر است ابتدا از تکه های کوچک يخ استفاده شود.

6-رژيم غذايی بايد نرم و مايع باشد.

7-غذا خيلی داغ نباشد.

8-به بيمار آموزش داده شود که می تواند جهت حرف زدن روی منفذ ايجاد شده را به مدت کوتاهی بگيرد (به مدت کوتاه).

9-بهتر است قبل از شروع و انجام هر کاری دستها به دقت شسته شوند.

10- با کف يک دست انگشت شست دست ديگر رابه صورت چرخشی شستشو دهد.

نوک انگشتان يک دست را در کف دست ديگر فشرده و با حرکت چرخشی کاملاً شستشو و تميز کند و بالعکس

11- هر يک از اعمال مذکور در شستشوی صحيح دستها بايستی 5 بار تکرار شود.

12-دستها و مچ را کاملاً آبکشی کنيد.

13- زمان استاندارد جهت شستشوی صحيح دست 3-1 دقيقه می باشد.

توجهبه نکات زير ضروری است:

1- در صورتی که متوجه تغيير رنگ بافت اطراف ناحيه تراکئوستومی شديد به پزشک مراجعه کنيد .

2- در موقع ابتلاء به سرما خوردگی و يا عفونتهای مجاری تنفسی و ريه جهت پيشگيری از عفونت اين ناحيه با پزشک مشورت کنيد.

3- بهتر است مستقيم در معرض هوای سرد قرار نگيريد چون باعث خشکی مخاط اين ناحيه و سرفه می شود.

4-هميشه ناحيه تراکئوستومی را تميز نگه داريد .

5- بهتر است مستقيم در معرض هوای سرد قرار نگيريد چون باعث خشکی مخاط اين ناحيه و سرفه می شود.

6-ايجاد رطوبت کافی محيط اهميت زيادی دارد و می توان با استفاده از دستگاه بخور، رطوبت کافی در محيط ايجاد کرد .

7- سردی بيش از حد هوا يا خشک بودن هوای محيط می تواند سبب آزردگی بيمار شود .

8- با هر سرفه مقدار زيادی خلط از دهانه تراکئوستومی خارج خواهد شد که به مرور زمان برطرف می شود.

9- بدليل اينکه هوا بدون گرم و مرطوب شدن بطور مستقيم وارد تراشه می شود، درخت تراشه و برنش برای جبران اين حالت مقدار زيادی موکوس ترشح می کند لذا بيمار دچار حملات مکرر سرفه می شود و ممکن است از سرفه های پر سروصدا و خلط دار خود، ناراحت باشد، به او اطمينان دهيد که با گذشت زمان اين ناراحتی ها کمتر خواهد شد.

تراكئومالاسي

يك مشكل دينامك در تراشه است كه به طور غير فعال عمل كرده و در آن نيروي بيروني (فشار خارجي بر روي تراشه) باعث روي هم خوابيدن و انسداد تراشه مي شود.

تراكئومالاسي ممكن است محدود به قسمتي از تراشه و يا در تمام طول تراشه را درگير كرده باشد.

اگر برونش ها را نيز درگير كرده باشد تراكئوبرونكومالاسي گويند.

در برونكومالاسي ضعف موضعي در روي هم خوابيدن يك يا دو برونش اصلي بدون درگيري تراشه ديده مي شودكه بسيار نادر است.

 

به دو دسته تقسيم مي شوند:

• نوع اوليه:

درصورت نارس بودن غضروف هاي تراشه و برونش به آن نوع اوليه گويند.

• نوع ثانويه:

اگر تخريب غضروف سالم در اثر عوامل ديگر ايجاد شود نوع ثانويه گويند .

علائم :

• بيشترين علائم مربوط به انسداد راه هوايي در حين بازدم (به ندرت در دم) است

• اين كودكان داراي سرفه هاي خشك هستند .

• عدم تخليه ترشحات راه هوايي دارند .

• عفونت مكرر ريوي دارند .

• در موارد شديد نياز به لوله گذاري تراشه و يا تراكئوستومي و تهويه مكانيكي با فشار بالا هستند .

• استريدور در موارشديد انسداد

• هيپوكسي

درمان :

به دو دسته تهاجمي و غير تهاجمي تقسيم بندي مي شود :

• تهاجمي:

بيماراني كه حملات تهديد كنند حيات ، نياز به تهويه طولاني مدت ، پنوموني عود كننده و يا انسداد راه هوايي دارند احتياج به درمان تهاجمي دارند .

درمان انتخابي:

در دهه گذشته آئورتوپكسي

• درمان غير تهاجمي :

در بعضي از بيماران كه انسداد راه هوايي شديد و لوله گذاري طولاني مدت ، و تهويه طولاني مدت با فشار مثبت ندارند اين روش انتخاب مي شود.

با افزايش سن (1 تا 2 سالگي ) بهبود مي يابند.

با افزايش سن اندازه ناي بزرگ تر شده و غضروف هاي آن محكم تر مي شوند و همچنين مدياستن بزرگ و محافظت بيشتري براي ناي ايجاد مي كند.

مراقبت هاي پرستاري :

• مايع درماني كافي جهت رقيق شدن ترشحات

• بخور براي كمك به خروج ترشحات

• فيزيوتراپي قفسه سينه

• ساكشن براساس نياز بيمار

• تغيير پوزيشن مناسب جهت خروج ترشحات

• جلوگيري از انسداد راه هوايي در بازدم (تنفس لب غنچه ايي)