بررسي اپيدميولوژيك و آماري كودكان مبتلا به ساركوم هاي خانواده يووينگ در 16 سال گذشته در بيمارستان شفاي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز از سال 1370 تا 1386

با همكاري مركز تحقيقات تالاسمي و هموگلوبينوپاتي دانشگاه جندي شاپور اهواز

دكتر محمد پدرام ، فوق تخصص بيماري هاي خون و سرطان كودكان استاد دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز

دكتر علي قاسمي، دستيار فوق تخصص بيماري هاي خون و سرطان كودكان دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز

دكتر محمدعلي شريعتي، دستيار فوق تخصص بيماري هاي خون و سرطان كودكان دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز

چكيده

سابقه: ساركوم يووينگ دومين تومور شايع استخوان پس از استئوساركوم است، و توموري با سلول هاي گرد يا بيضوي دوران كودكي با منشا پاراسمپاتيك است. شايع ترين سن درگيري در دهه دوم زندگي است و علايم شايع تظاهر بيماري درد، تورم موضوعي و تب و شكستگي پاتولوژيك است ساركوم يووينگ مي تواند درگيري نسج نرم بدون درگيري استخوان مجاور داشته باشد.

مواد و روش ها: مطالعه انجام شده توصيفي و گذشته نگر بود، 47 كودك مبتلا به ساركوم يووينگ طي 16 سال مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات موجود از پرونده بستري بايگاني بيمارستان استخراج و در پرسشنامه ثبت و با اطلاعات موجود در پرونده سرپائي درمانگاه تكميل شد.

يافته ها: از 47 بيمار 27 مورد مذكر و 20 مورد مونث بودند كه در پسران قدري شايع تر بود، شايع ترين محل درگيري اندام تحتاني با 38% موارد بود. شايع ترين علائم درد، توم موضعي و تب و شكستگي پاتولوژيك بود. در سن بالاي 10 سال از زير 10 سال شايع تر و شايع ترين سن درگيري 15-10 سال بود.

نتيجه گيري: تورم موضعي، درد و لنگش در گروه سني اطفال بايستي جدي گرفته شود و اقدامات عاجل تشخيصي و درماني انجام پذيرد.

كلمات كليدي: ساركوم، يووينگ، اپيدميولوژي، كودكان