تاثیر شروع زودهنگام قطره آهن در پیشگیری از آنمی فقر آهن در کودکان پره ترم

نرگس بیگم میربهبهانی، آرزو میرفاضلی،محمدرضا ربیعی، وحیده کاظمی نژاد، شهاب الدین توسلی

چکیده

مقدمه وهدف:شیرخواران پره ترم نسبت به نوزادان ترم دارای ذخیره آهن کمتری هستند.پس از تولد نیز به دلیل افزایش سرعت رشد در این نوزادان،نیاز به آهن افزایش می یابد. هدف از انجام این مطالعه ،مقایسه اثر شروع زودرس آهن بر اندکسهای خونی و بروز آنمی فقر آهن در نوزادان پره ترم بوده است.

مواد وروشها:این مطالعه تجربی در شیرخواران پره ترم 20 روزه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی که تحت تغذیه انحصاری با شیر مادر بودند و بیماری زمینه‌ای و اختلال رشد نداشتند؛ انجام شد.این شیرخواران به دو گروه 15نفری(مداخله ومقایسه)تقسیم شدند.برای هر شیر خوار پرسشنامه ای حاوی مشخصات فردی تکمیل گردید. گروه مداخله، از 20 روزگی روی آهن پروفیلاکسی mg/kg 2 قرارگرفتند.تمامی شیرخواران در دوماهگی از نظر وجود آنمی فقر آهن بررسی شدند. پس از ورود اطلاعات به نرم افزار 13SPSS ،برای سنجش نرمال بودن نمونه ها از نظر آماری از آزمون کلوموگروف واسمیرنف ،جهت مقایسه اندکسهای خونی از آمون آماری t- استیودنت برای نمونه های مستقل و جهت مقایسه بروز آنمی فقر آهن در دو گروه مداخله و مقایسه از آمون آماری کای اسکوئر وشاخص آماری خطر نسبی(RR) استفاده شد.سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.

یافته ها:میزان خطر نسبی ابتلاء به آنمی فقرآهن در گروه مداخله 4/0 برابر گروه مقایسه بود که نشان دهنده اثر پیشگیری کننده قطره آهن در گروه مداخله بوده است.[RR=0.4,CI %95 for RR=(0.091,1.749)] .از نظر آماری این اختلاف بین دو گروه معنادار نبود. ( p>0.001).

نتیجه گیری:در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که شروع قطره‌ی آهن در 20 روزگی در نوزادان نارس در پیش‌گیری از آنمی فقر آهن تاثیر معناداری ندارد. مطالعات تکمیلی در این خصوص پیشنهاد می شود.

واژه های کلیدی:نوزاد پره ترم،آهن پروفیلاکسی،آنمی فقر آهن