نقش خانواده در بزهکاری کودکان و نوجوانان

فرح نیک فرجام – بهیار شاغل در بخش ICUبیمارستان فوق تخصصی کودکان دکتر شیخ

کودکان و نوجوانان قشر عمده ای از جامعه را تشکیل می دهند بطوری که در کشورهای در حال توسعه حدود 50 درصد جمعیت به این گروه تعلق دارد . شناخت این قشر عظیم و تأمین امکانات مادی و معنوی به منظور رشد صحیح جسمی روانی و اجتماعی و کسب یک شخصیت سالم جزو ضروریات است چرا که آنها افرادی هستند آسیب پذیر، متکی و نیازبه فراگیری رویش، هدایت و دلسوزی دارند . بنابراین توجه به این نونهالان که آینده سازان جامعه هستند ضروری است. خانواده اولین محیطی است که نگهداری از این نسل را بعهده داد. خانواده هسته اصلی هر جامعه و مبنای هر اجتماعی بزرگ است. در واقع برآورنده مهمترین خواسته های طبیعی انسانی و برقراری روابط اجتماعی می باشد. ولی متاسفانه در قرن حاضر فقر فرهنگی، تزلزل در اعتقادات مذهبی، فقر اقتصادی، مرگ احساسات و عواطف بنیاد خانواده ها را یکی پس از دیگری در هم می شکند . وارثین منحصر به فرد این تباهیها چه کسانی می توانند باشند؟ جز کودکان و نوجوانان ما که خود ناظر بر یکایک اعمال و رفتار والدینشان بوده و وجودشان نمونه ای مشتق یابر آیندی از وجود آنهاست. کودکان موجودات ضعیف و وابسته هستند و اکثر نیازهای آنها حتی تا سنین جوانی و بالاتر توسط والدین برآورده می شود راه و رسم هایی که در آنجا می آموزند، احساسات و عواطفی را که از آنها الهام می گیرد بگونه ای در درون آنها نفوذ می کند که برای زوال آنها سالها عمر و ممارست لازم است در واقع باید توجه کرد که هیچ کودکی از بدو تولد تبهکار نبوده و هیچ کودکی احترام به قانون را به همراه نداشته است. باید دید چه کسی یکی از این دو راه را برای او می گشاید. یکی از مشکلات جوامع کنونی مسئله بزهکاری نوجوانان است. آنهایی که نیروی کارآمد فردای جامعه ما هستند.

بی توجهی والدین از دوستان و معاشرین فرزندشان، فوت والدین، اعتیاد والدین، بی سوادی و وضع اقتصادی نابسامان، اعتقادات مذهبی ضعیف والدین و ازدواجهای مجدد، مهاجرت، افزایش بعد خانوار از مهترین عوامل موثر بر بزهکاری هستند.

بنابراین با توجه به کثرت نسل جوان در جامعه ما نباید این جمعیت فعال را نایده بگیریم . لازمست مسائل و مشکلان آنها که دقیقا در ارتباط با خانواده است مورد بررسی قرار گرفته و راه حلهای مناسب ارائه گردد تا بتوانند در جهت مثبت گام بردارند