دكتر جعفر سهيلي‌فر* بيمارستان اكباتان همدان ـ بخش كودكان-استاديار گروه كودكان همدان

  دكتر محمود امدادي  استاديار گروه كودكان ـ دانشگاه علوم پزشكي همدان

 

چكيده:

مقدمه: در رابطه با تغذيه با شير مادر در دوران شيرخوارگي و ارتباط آن با شيوع اضافه وزن و چاقي در دوران كودكي پژوهش‌هاي متعددي تا به حال انجام شده، در بعضي از اين پژوهش‌ها، اضافه وزن و چاقي در شير مادر خواران كاهش چشمگيري داشته، ولي در بعضي مطالعات ديگر اين اثر محافظتي بر كاهش اضافه‌وزن و چاقي بي تاثير نشان داده شده است.

با توجه به اين تناقضات تصميم گرفتيم كه يك بررسي در اين زمينه در كودكان دبستاني شهر همدان انجام دهيم.

روش تحقيق: در زمستان سال 1382، 1400 دانش‌آموز دختر و پسر با توجه به فرمول مربوطه از نظر نوع شير مورد تغذيه در 6 ماه اول زندگي و نيز وزن و قد فعلي آنها وارد مطالعه شدند.سعي ما بر اين بود كه دانش آموزان از منطقه اي كه از نظر اقتصادي اجتماعي نزديك به هم هستند انتخاب شوند.  

يافته هاي پژوهش:در اين مطالعه 86 كودك اضافه وزن (4/6 درصد) و 80 كودك چاقي (7/5 درصد) داشتند.

اضافه وزن و چاقي در گروه شيرمادرخوار به ترتيب 1/6 و 8/4 درصد بود، در حالي كه در گروه غيرشيرمادرخوار به ترتيب 5/7 درصد و 7/9 درصد بود. با مقايسه اين ارقام نتيجه مي گيريم كه شيوع اضافه وزن و چاقي در شيرمادرخواران به مراتب كمتر از غير شيرمادرخواران بوده و اين تفاوت از نظر آماري  معني دار بود (Pv=0/004)  .نتيجه ديگر اين كه 81 درصد  كودكان دبستاني ما حداقل سابقه 6 ماه مصرف شير مادر را داشته‌اند كه در مقايسه با آمار كشورهاي غربي درصد خيلي بالاتري را نشان مي‌دهد.

نتيجه گيري:در اين مطالعه ما به اين نتيجه رسيديم كه شيرخواراني كه از شير مادر تغذيه مي كنند نسبت به غيرشيرمادرخواران ، احتمال اضافه وزن و چاقي كمتري در دوران كودكي دارند.

كليد واژه‌ها: شير مادرخوار / غير شير مادرخوار / كودكان دبستاني/ اضافه وزن و چاقي